Αναίρεση που άσκησε στις 28 Νοεμβρίου 2019 η FV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-153/17, FV κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-877/19 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: FV (εκπρόσωπος: É. Boigelot, avocat)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 (T-153/17)·
ως εκ τούτου, να κάνει δεκτά τα αιτήματα τα οποία προβλήθηκαν από την νυν αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης και, συνακόλουθα, να ακυρώσει τις εκθέσεις βαθμολογίας για τα έτη 2014 και 2015 οι οποίες εγκρίθηκαν οριστικά στις 5 Δεκεμβρίου 2016·
να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε το αίτημα ακυρώσεως των εκθέσεων βαθμολογίας για τα έτη 2014 και 2015.
Στο πλαίσιο του λόγου αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει, αφενός, παράβαση του καθήκοντος ελέγχου και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και, αφετέρου, μη συμμόρφωση προς τις ρυθμίσεις του οδηγού συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας, παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του καθήκοντος μέριμνας, καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.
Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον έκρινε ότι η φερόμενη ως ανάρμοστη συμπεριφορά της ήταν ο μοναδικός λόγος για τον οποίο η εκ μέρους της «συναίσθηση ευθυνών» αξιολογήθηκε ως «ικανοποιητική» από τη διοίκηση, παρόλο που η έννοια της «συναίσθησης ευθυνών» ορίζεται από τον οδηγό συντάξεως εκθέσεων βαθμολογίας ως «η δέσμευση του ενδιαφερομένου σε σχέση με την εργασία του, η διαθεσιμότητά του να εκτελεί ενεργά και με εποικοδομητικό πνεύμα τα καθήκοντά του».
Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε ορθώς το ζήτημα της μείωσης των καθηκόντων της αναιρεσείουσας. Η κατάσταση ασθενείας και η εργασία μερικής απασχόλησης για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την ανάκληση μέρους των καθηκόντων υπαλλήλου και μάλιστα χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Εξάλλου, η αναιρεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα των εκτιμήσεων του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με τη μετακίνηση σε άλλο γραφείο και την τοποθέτηση σε άλλη θέση εργασίας, καθώς και σχετικά με τη συμπεριφορά της αναιρεσείουσας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βαθμολόγησης του 2014 και ισχυρίζεται ότι οι εκτιμήσεις αυτές παραμορφώνουν τα στοιχεία του φακέλου.
Τέλος, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παρέλειψε να αναγνωρίσει την παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, ιδίως όσον αφορά υπάλληλο του οποίου η ψυχική υγεία έχει κλονιστεί, και να εφαρμόσει το άρθρο 59, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του ΚΥΚ.
____________