Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 1 kwietnia 2019 r. – Komisja Europejska / Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-276/19)

Język postępowania: angielski

Strona

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A.X.P. Lewis i J. Jokubauskaitė, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie, że poprzez wprowadzenie nowych środków upraszczających, rozszerzających zerową stawkę oraz wyjątek względem podstawowego wymogu prowadzenia ewidencji VAT, przewidzianych w pierwotnym tekście Terminal Markets Order 1973, bez zwrócenia się do Komisji w celu uzyskania zezwolenia Rady, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uchybiło zobowiązaniom, które ciążą na nim na mocy art. 395 ust. 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE1 z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („dyrektywy VAT”);

obciążenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W dniu 28 grudnia 1977 r. Zjednoczone Królestwo zgłosiło szczególne środki obejmujące Value Added Tax (Terminal Markets) Order 1973, umożliwiające na pewnych warunkach zawieranie towarowych kontraktów terminowych typu futures na określonych rynkach w Zjednoczonym Królestwie przy zwolnieniu z VAT i z wyłączeniem obowiązku prowadzenia ewidencji VAT.

Tekst Value Added Tax (Terminal Markets) Order 1973 był wielokrotnie nowelizowany w celu objęcia jego zakresem stosowania szeregu rynków towarowych, które nie były wymienione w pierwotnym zgłoszeniu.

Komisja twierdzi, że nowelizacje Value Added Tax (Terminal Markets) Order 1973 rozszerzają zakres pierwotnego odstępstwa zgłoszonego w 1977 r. przez Zjednoczone Królestwo. W rezultacie powinny być zgłoszone Komisji zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy VAT, co jednak nie miało miejsca.

____________

1 Dz.U. 2006, L 347, s. 1.