Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2014 r. – Front Palisario przeciwko Radzie
(Sprawa T-180/14)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Front populaire pour la libération de la saguia-el-hamra et du rio de oro (Front Palisario) (Laâyoune) (przedstawiciel: G. Devers, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie dopuszczalności jej skargi o stwierdzenie nieważności;
stwierdzenie nieważności decyzji Rady;
obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca podnosi 12 zarzutów w uzasadnieni skargi na decyzję Rady 2013/785/UE dnia 16 grudnia 2013 r. dotyczącą zawarcia w imieniu Unii Europejskiej protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim1 .
Skarżąca uważa, że jako przedstawiciela ludu Sahrawi akt ten dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie.
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia, gdyż zaskarżona decyzja nie pozwala zrozumieć, jak Rada uwzględniła w swoim procesie decyzyjnym fakt, że Sahara Zachodnia jest terytorium nieautonomicznym okupowanym przez Królestwo Marokańskie.
Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady konsultacji, gdyż Rada przyjęła zaskarżoną decyzję, nie konsultując się ze skarżącą, podczas gdy prawo międzynarodowe wymaga, by eksploatacja zasobów naturalnych ludu terytorium nieautonomicznego była prowadzona w konsultacji z jego przedstawicielami. Skarżąca twierdzi, że jest jedynym przedstawicielem ludu Sahrawi.
Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasady spójności, gdyż zaskarżona decyzja pozwala na wejście w życie umowy międzynarodowej mającej zastosowanie do terytorium Sahary Zachodniej, podczas gdy żadne państwo członkowskie nie uznało zwierzchności Królestwa Marokańskiego nad Saharą Zachodnią. Zaskarżona decyzja wzmacnia zajęcie przez Królestwo Marokańskie terytorium Sahrawi, co jest sprzeczne z pomocą udzieloną przez Komisję uchodźcom Sahrawi. Zaskarżona decyzja nie jest ponadto spójna ze zwyczajową reakcją Unii Europejskiej na naruszenia obowiązków wynikających z bezwzględnie obowiązujących norm prawa międzynarodowego i jest sprzeczna z celami wspólnej polityki rybołówstwa.Zarzut czwarty dotyczy uchybienia celowi zrównoważonego rozwoju.Zarzut piąty dotyczy naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, gdyż zaskarżona decyzja jest sprzeczna z uzasadnionymi oczekiwaniami skarżącej, powstałymi w wyniku wielokrotnych wypowiedzi instytucji Unii Europejskiej dotyczących zgodności z prawem międzynarodowych umów zawartych z Królestwem Marokańskim.Zarzut szósty dotyczy naruszenia układu stowarzyszeniowego zawartego między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim, gdyż zaskarżona decyzja jest sprzeczna z art. 2 tego układu w zakresie, w jakim narusza prawo do samostanowienia.Zarzut siódmy dotyczy naruszenia Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, gdyż zaskarżona decyzja pozwala na wejście w życie protokołu, w którym Unia Europe
jska i Królestwo Marokańskie ustalają kwoty połowowe na wodach ni
epodlegających ich suwerenności i zezwalają statkom Unii na eksploatację zasobów rybołówstwa podlegających wyłącznej suwerenności ludu Sahrawi.Zarzut ósmy dotyczy naruszenia prawa do samostanowienia, gdyż zaskarżona decyzja wzmacnia zajęcie Sahary Zachodniej przez Królestwo Marokańskie.Zarzut dziewiąty dotyczy n
aruszenia zasady trwałej suwerenności nad zasobami naturalnymi oraz art. 73 Karty Narodów Zjednoczonych, gdyż nie skonsultowano się ze skarżącą, chociaż zaskarżona decyzja pozwala na eksploatację zasobów naturalnych podlegających wy
łącznej suwerenności ludu Sahrawi.Zarzut dziesiąty dotyczy naruszenia zasady względnej skuteczności traktatów, gdyż zaskarżona decyzja powoduje powstanie zobowiązań międzynarodowych względem skarżącej bez jej zgody.Zarzut jedenasty dotyczy naruszenia międzynarodowego prawa humanitarnego, gdyż zaskarżona decyzja przynosi wsparcie finansowe polityce kolonizacji Sahary Z
achodniej przez Królestwo Marokańskie.Zarzut dwunasty dotyczy prawa odpowiedzialności międzynarodowej, gdyż zaskarżona decyzja prowadzi do odpow
iedzialności Unii Europejskiej w świetle prawa międzynarodowego.