ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 6ης Δεκεμβρίου 2007

Υπόθεση F-40/06

Luigi Marcuccio

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Αίτηση παροχής πληροφοριών για τα προσωπικά είδη που μεταφέρθηκαν από τον τόπο υπηρεσίας στον τόπο κατοικίας – Κατάργηση της δίκης – Προδήλως αβάσιμο αίτημα αποζημιώσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή (στο εξής: προσφυγή) ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο L. Marcuccio ζητεί, αφενός, την ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως περί απορρίψεως της αιτήσεώς του να λάβει αντίγραφο της φορτωτικής που αφορούσε τη μεταφορά των προσωπικών του ειδών από την Αγκόλα στην Ιταλία και, αφετέρου, την καταβολή αποζημιώσεως.

Απόφαση: Η δίκη ως προς το ακυρωτικό αίτημα καταργείται. Το αίτημα αποζημιώσεως απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμο. Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) φέρει τα δικαστικά έξοδά του και το σύνολο των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Ικανοποίηση του αιτήματος του προσφεύγοντος μετά την άσκηση της προσφυγής – Προσφυγή η οποία κατέστη άνευ αντικειμένου – Κατάργηση της δίκης

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Εξωσυμβατική ευθύνη θεσμικών οργάνων – Προϋποθέσεις – Έλλειψη νομιμότητας – Ζημία – Aιτιώδης συνάφεια – Σωρευτικές προϋποθέσεις

1.      Δεδομένου ότι ο προσφεύγων έλαβε, κατ’ ουσίαν, μετά την άσκηση της προσφυγής του, ό,τι είχε ζητήσει από το θεσμικό όργανο, η προσφυγή ακυρώσεως κατά της σιωπηρής αποφάσεως περί απορρίψεως του αιτήματός του κατέστη άνευ αντικειμένου και η δίκη για την παρούσα υπόθεση πρέπει να καταργηθεί.

(βλ. σκέψη 26)

2.      Η εξωσυμβατική ευθύνη της Κοινότητας εξαρτάται από τη συνδρομή ενός συνόλου προϋποθέσεων σχετικά με τον παράνομο χαρακτήρα της προσαπτόμενης στα κοινοτικά όργανα συμπεριφοράς, το υποστατό της ζημίας και την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της συμπεριφοράς του οργάνου και της προβαλλόμενης ζημίας. Αρκεί να μην συντρέχει μία από τις προϋποθέσεις αυτές για να απορριφθεί η αγωγή αποζημιώσεως στο σύνολό της, χωρίς να χρειάζεται να εξεταστούν οι λοιπές προϋποθέσεις της ευθύνης αυτής.

(βλ. σκέψη 44)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 10 Νοεμβρίου 2004, T‑165/03, Vonier κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2004, σ. I‑A‑343 και II‑1575, σκέψη 78