ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 7ης Οκτωβρίου 2013

Υπόθεση F‑57/12

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Επίδομα αναπηρίας – Αφαίρεση του ποσού απαιτήσεως θεσμικού οργάνου – Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο L. Marcuccio ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αφαιρέσει ποσό συνολικώς 1 661 ευρώ από τα επιδόματα αναπηρίας που του καταβλήθηκαν για τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο 2011, καθώς και την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη από τη μείωση αυτή.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος. Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων στις υποθέσεις F‑57/12 R και T‑464/12 P(R). Ο L. Marcuccio καταδικάζεται να καταβάλει στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης το ποσό των 2 000 ευρώ.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Βλαπτική απόφαση – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Απόφαση εντασσόμενη σε πλαίσιο γνωστό στον αποδέκτη

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 25, εδ. 2)

2.      Ένδικη διαδικασία – Έξοδα διαδικασίας – Δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εξαιτίας καταχρηστικής ασκήσεως υπαλληλικής προσφυγής – Καταδίκη του υπαλλήλου στην απόδοση των εν λόγω δαπανών

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 94, στοιχείο α΄)

1.      Η υποχρέωση αιτιολογήσεως των βλαπτικών αποφάσεων σκοπεί να παράσχει στον μεν ενδιαφερόμενο επαρκή πληροφόρηση ώστε να γνωρίζει αν η απόφαση είναι βάσιμη ή αν εμφανίζει ελάττωμα λόγω του οποίου μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητά της, στον δε κοινοτικό δικαστή τη δυνατότητα να ασκήσει τον έλεγχό του ως προς τη νομιμότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως. Μια απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη εφόσον η πράξη που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής εκδόθηκε εντός πλαισίου που είναι γνωστό στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο και του παρέχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί το περιεχόμενο του μέτρου που ελήφθη έναντι αυτού.

(βλ. σκέψεις 30 και 31)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 7 Οκτωβρίου 2009, F‑3/08, Marcuccio κατά Επιτροπής, σκέψη 27 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 1 Δεκεμβρίου 2010, F‑89/09, Γκάγκαλης κατά Συμβουλίου, σκέψη 67 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Δυνάμει του άρθρου 94, στοιχείο α΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, αν το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υποβλήθηκε σε έξοδα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, ιδίως αν η προσφυγή έχει χαρακτήρα προδήλως καταχρηστικό, μπορεί να καταδικάσει τον διάδικο που τα προκάλεσε στην εν όλω ή εν μέρει πληρωμή τους, χωρίς όμως το καταβλητέο ποσό να μπορεί να υπερβεί τα 2 000 ευρώ. Η προσφυγή συνιστά προδήλως καταχρηστική εκμετάλλευση των πόρων του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης όταν ο προσφεύγων αποσιωπά κάθε πληροφορία σχετική με την αιτιολογία των αποφάσεων ενός οργάνου, η οποία ωστόσο του παρασχέθηκε και της οποίας έλαβε γνώση πριν από την άσκηση της προσφυγής.

(βλ. σκέψεις 55 και 56)