Language of document :

Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-791/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks, H. Krämer, S. L. Kalėda)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1)    Να διαπιστώσει ότι:

επιτρέποντας τον χαρακτηρισμό του περιεχομένου των δικαστικών αποφάσεων ως πειθαρχικού παραπτώματος όσον αφορά τους δικαστές των τακτικών δικαστηρίων (άρθρο 107, παράγραφος 1, του νόμου περί της οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων, και άρθρο 97, παράγραφοι 1 και 3, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου),

μη εξασφαλίζοντας την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην αρμοδιότητα του οποίου εμπίπτει ο έλεγχος των αποφάσεων που εκδίδονται επί πειθαρχικών διαδικασιών κατά δικαστών (άρθρο 3, σημείο 5, άρθρο 27 και άρθρο 73, παράγραφος 1, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 9a του νόμου περί του Εθνικού Δικαστικού Συμβουλίου),

αναγνωρίζοντας στον πρόεδρο του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου διακριτική ευχέρεια κατά τον προσδιορισμό του αρμόδιου πρωτοβάθμιου πειθαρχικού δικαστηρίου σε υποθέσεις δικαστών των τακτικών δικαστηρίων (άρθρο 110, παράγραφος 3, και άρθρο 114, παράγραφος 7, του νόμου περί της οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων), και, κατά συνέπεια, μη εξασφαλίζοντας την εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης από δικαστήριο «που έχει συσταθεί νομίμως» και

αναγνωρίζοντας στον Υπουργό Δικαιοσύνης αρμοδιότητα διορισμού Υπευθύνου πειθαρχικών διαδικασιών παρά τω Υπουργώ Δικαιοσύνης (άρθρο 112b του νόμου περί της οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων), και, κατά συνέπεια, μη εξασφαλίζοντας την εντός εύλογης προθεσμίας εξέταση των πειθαρχικών υποθέσεων κατά δικαστών των τακτικών δικαστηρίων, και επίσης προβλέποντας ότι οι πράξεις που συναρτώνται με τον διορισμό εκπροσώπου ή με την ανάληψη από αυτόν των καθηκόντων εκπροσώπησης δεν αναστέλλουν την πειθαρχική διαδικασία (άρθρο 113a του νόμου περί της οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων) και ότι το πειθαρχικό δικαστήριο διεξάγει τη διαδικασία παρά τη δικαιολογημένη απουσία του πειθαρχικά διωκόμενου δικαστή που ειδοποιήθηκε σχετικά ή του εκπροσώπου του (άρθρο 115a, παράγραφος 3, του νόμου περί της οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων), και, κατά συνέπεια, μη εξασφαλίζοντας τα δικαιώματα άμυνας των πειθαρχικώς διωκόμενων δικαστών των τακτικών δικαστηρίων,

η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη της υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, και επίσης ότι:

επιτρέποντας, μέσω της δυνατότητας κίνησης πειθαρχικής διαδικασίας, τον περιορισμό του δικαιώματος των δικαστηρίων να υποβάλουν στο Δικαστήριο αίτηση για την έκδοση προδικαστικής απόφασης,

η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη της υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 267, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

2)    να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, όσον αφορά την παράβαση του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο ΣΕΕ, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι επίμαχες εθνικές διατάξεις (i) επιτρέπουν τον χαρακτηρισμό του περιεχομένου των δικαστικών αποφάσεων ως πειθαρχικού παραπτώματος (ii) δεν εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην αρμοδιότητα του οποίου εμπίπτει ο έλεγχος των αποφάσεων που εκδίδονται επί πειθαρχικών διαδικασιών (iii) αναγνωρίζουν στον πρόεδρο του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου διακριτική ευχέρεια κατά τον προσδιορισμό του αρμόδιου πρωτοβάθμιου πειθαρχικού δικαστηρίου σε υποθέσεις δικαστών των τακτικών δικαστηρίων, και, κατά συνέπεια, δεν εξασφαλίζουν την εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης από δικαστήριο «που έχει συσταθεί νομίμως» (iv) δεν εξασφαλίζουν την εντός εύλογης προθεσμίας εξέταση των πειθαρχικών υποθέσεων κατά δικαστών των τακτικών δικαστηρίων ούτε τα δικαιώματα άμυνας των πειθαρχικά διωκόμενων δικαστών.

Δεύτερον, όσον αφορά την παράβαση του άρθρου 267, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι επίμαχες εθνικές διατάξεις επιτρέπουν, μέσω της δυνατότητας κίνησης πειθαρχικής διαδικασίας, τον περιορισμό του δικαιώματος των δικαστηρίων να υποβάλουν στο Δικαστήριο αίτηση για την έκδοση προδικαστικής απόφασης.

____________