ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 29ης Σεπτεμβρίου 2011

Υπόθεση F‑72/10

Mario Paulo da Silva Tenreiro

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Άρθρο 7, παράγραφος 1, ΚΥΚ — Άρθρο 29, παράγραφος 1, στοιχεία α΄ και β΄, ΚΥΚ — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Κατάχρηση εξουσίας — Αιτιολογία»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο εφαρμόζεται στη Συνθήκη ΕΚΑΕ δυνάμει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο M. P. da Silva Tenreiro ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς του για την κενή θέση διευθυντή στη Διεύθυνση E «Δικαιοσύνη» της Γενικής Διευθύνσεως (ΓΔ) «Δικαιοσύνη, ελευθερία και ασφάλεια», καθώς και της αποφάσεως περί διορισμού της K. στη θέση αυτή, και, αφετέρου, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί περατώσεως της διαδικασίας πληρώσεως της θέσεως διευθυντή στη Διεύθυνση Ζ «Ασφάλεια» της ΓΔ «Δικαιοσύνη, ελευθερία και ασφάλεια», καθώς και της αποφάσεως περί διορισμού του P. στην εν λόγω θέση.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο προσφεύγων καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Κενή θέση — Πλήρωση μέσω προαγωγής ή μεταθέσεως — Συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 7 § 1 και 29 § 1)

2.      Υπάλληλοι — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Καθορισμός των ελάχιστων προσόντων που απαιτούνται για την προς πλήρωση θέση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 29)

1.      H άσκηση της ευρείας εξουσίας εκτιμήσεως την οποία διαθέτει η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή όσον αφορά τους διορισμούς προϋποθέτει ότι η αρχή αυτή εξετάζει με επιμέλεια και αμεροληψία τους φακέλους υποψηφιότητας και ότι τηρεί σχολαστικώς τις απαιτήσεις που θέτει η ανακοίνωση κενής θέσεως, οπότε είναι υποχρεωμένη να απορρίπτει κάθε υποψήφιο που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις αυτές. Η ανακοίνωση κενής θέσεως αποτελεί, κατ’ ουσίαν, το νομικό πλαίσιο που η ίδια η εν λόγω αρχή θέτει στον εαυτό της και το οποίο οφείλει να τηρεί σχολαστικώς.

Για να ελέγξει αν η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή υπερέβη τα όρια του νομικού αυτού πλαισίου, ο δικαστής της Ένωσης οφείλει να λάβει γνώση των προϋποθέσεων που απαιτούνταν από την ανακοίνωση κενής θέσεως και, στη συνέχεια, να εξακριβώσει κατά πόσον ο υποψήφιος που επελέγη από την εν λόγω αρχή για τη κάλυψη της κενής θέσεως πληρούσε όντως τις προϋποθέσεις αυτές. Τέλος, ο δικαστής της Ένωσης οφείλει να εξετάσει μήπως, όσον αφορά τις ικανότητες του προσφεύγοντος, η εν λόγω αρχή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως προκρίνοντας άλλον υποψήφιο.

Η εξέταση αυτή πρέπει, εντούτοις, να περιορίζεται στο αν, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που ενδεχομένως επηρέασαν την εκτίμησή της, η διοίκηση παρέμεινε εντός ευλόγων ορίων και δεν έκανε προδήλως εσφαλμένη χρήση της εξουσίας της. Ο δικαστής της Ένωσης δεν δύναται, επομένως, να υποκαταστήσει με τη δική του εκτίμηση όσον αφορά τα προσόντα των υποψηφίων την εκτίμηση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής.

(βλ. σκέψεις 48 έως 50)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 28 Φεβρουαρίου 1989, 341/85, 251/86, 258/86, 259/86, 262/86, 266/86, 222/87 και 232/87, van der Stijl και Cullington κατά Επιτροπής, σκέψη 51

ΓΔΕΕ: 11 Δεκεμβρίου 1991, T‑169/89, Frederiksen κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 69· 19 Μαρτίου 1997, T‑21/96, Giannini κατά Επιτροπής, σκέψη 20· 12 Μαΐου 1998, T-159/96, Wenk κατά Επιτροπής, σκέψεις 63 έως 65 και 72· 19 Σεπτεμβρίου 2001, T‑152/00, E κατά Επιτροπής, σκέψη 29· 14 Οκτωβρίου 2003, T‑174/02, Wieme κατά Επιτροπής, σκέψη 38· 11 Νοεμβρίου 2003, T‑248/02, Faita κατά ΟΚΕ, σκέψη 71· 5 Ιουλίου 2005, T‑370/03, Wunenburger κατά Επιτροπής, σκέψη 51· 4 Ιουλίου 2006, T‑45/04, Tzirani κατά Επιτροπής, σκέψεις 46, 48 και 49

2.      Η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προς καθορισμό των ικανοτήτων που απαιτούνται για τις προς πλήρωση θέσεις και μόνο μια πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό των προς τούτο ελάχιστων απαιτουμένων προϋποθέσεων μπορεί να καταστήσει παράνομη την ανακοίνωση κενής θέσεως.

(βλ. σκέψη 61)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 16 Οκτωβρίου 1990, T‑132/89, Gallone κατά Συμβουλίου, σκέψη 27· 12 Δεκεμβρίου 2002, T-135/00, Morello κατά Επιτροπής, σκέψη 69· 11 Ιουλίου 2007, T-93/03, Κονιδάρης κατά Επιτροπής, σκέψη 72