Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Austria) w dniu 25 września 2018 r. – Adler Real Estate AG i in.

(Sprawa C-605/18)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Adler Real Estate AG, Petrus Advisers LLP, TZ

Druga strona postępowania: Finanzmarktaufsichtsbehörde

Pytania prejudycjalne

Czy art. 3 ust. 1a akapit czwarty lit. iii) dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE1 , ostatnio zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/50/UE, należy interpretować w ten sposób, że przesłanką dopuszczalności „wymogów bardziej rygorystycznych” dla „akcjonariuszy lub osób fizycznych lub prawnych” jest, by „przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne”, w których są przewidziane bardziej rygorystyczne wymogi dla informowania o udziałach, „były nadzorowane” przez organ, który państwo członkowskie wyznaczyło zgodnie z art. 4 dyrektywy 2004/25/WE2 (…) w odniesieniu do ofert przejęcia, i by ów nadzór obejmował przestrzeganie wymogów bardziej rygorystycznych dla informowania o udziałach w rozumieniu dyrektywy 2004/109/WE?

Czy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stoi na przeszkodzie praktyce krajowej, zgodnie z którą ostatecznej decyzji organu nadzoru przewidzianego w art. 4 dyrektywy 2004/25/WE, stwierdzającej naruszenie przez osobę przepisów krajowych wydanych w celu dokonania transpozycji dyrektywy 2004/25/WE, przysługuje moc wiążąca także w ramach prowadzonego wobec tej samej osoby postępowania karnego z powodu naruszenia nawiązujących do nich przepisów krajowych transponujących dyrektywę 2004/109/WE (dyrektywy w sprawie przejrzystości informacji o emitentach), tak że osoba ta nie może kwestionować pod względem faktycznym i prawnym stwierdzonego już prawomocnie naruszenia prawa?

____________

1 Dz.U. 2004, L 390, s. 38.

2     Dyrektywa 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia; Dz.U. 2004, L 142, s. 12.