Language of document :

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 lutego 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) – Zjednoczone Królestwo] – The Queen, na wniosek: American Express Co. / The Lords Commissioners of Her Majesty’s Treasury

(Sprawa C-304/16)1

[Odesłanie prejudycjalne – Rozporządzenie (UE) 2015/751 – Opłaty interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę – Artykuł 1 ust. 5 – Zrównanie trójstronnego systemu kart płatniczych z czterostronnym systemem kart płatniczych – Przesłanki – Wydawanie przez trójstronny system kart płatniczych instrumentów płatniczych opartych na karcie „wraz z partnerem w ramach co-brandingu lub za pośrednictwem agenta” – Artykuł 2 pkt 18 – Pojęcie „trójstronnego systemu kart płatniczych” – Ważność]

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: The Queen, na wniosek: American Express Co.

Strona przeciwna: The Lords Commissioners of Her Majesty’s Treasury

przy udziale: Diners Club International Limited, MasterCard Europe SA

Sentencja

Artykuł 1 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę należy interpretować w ten sposób, że w kontekście porozumienia zawartego między partnerem w ramach co-brandingu lub agentem a trójstronnym systemem kart płatniczych nie jest konieczne, aby ten partner lub agent działali jako wydawca w rozumieniu art. 2 pkt 2 tego rozporządzenia, żeby wskazany system został uznany za system wydający instrumenty płatnicze oparte na karcie wraz z partnerem w ramach co-brandingu lub za pośrednictwem agenta i w rezultacie został uznany za czterostronny system kart płatniczych w rozumieniu pierwszego z tych przepisów.

Analiza drugiego pytania prejudycjalnego nie wykazała niczego, co mogłoby podważyć ważność art. 1 ust. 5 i art. 2 pkt 18 rozporządzenia 2015/751.

____________

1 Dz.U. C 270 z 25.7.2016.