ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 26ης Ιουνίου 2008

Υπόθεση F-1/08

Bart Nijs

κατά

Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Άρθρο 35, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, του Κανονισμού Διαδικασίας – Έκθεση των ισχυρισμών και επιχειρημάτων – Προθεσμία διοικητικής ενστάσεως – Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο B. Nijs ζητεί να ακυρωθεί η έκθεση αξιολογήσεώς του για την περίοδο 2005/2006, οι συναφείς και συνακόλουθες αποφάσεις, ιδίως η απόφαση περί μη προαγωγής του το 2007, και η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, της 8ης Μαρτίου 2007, περί ανανεώσεως της θητείας του γενικού γραμματέα του από 1ης Ιουλίου 2007, καθώς και να υποχρεωθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο να του καταβάλει αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη. Ο προσφεύγων-ενάγων καταδικάζεται στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 19, εδ. 3, και παράρτημα I, άρθρο 7 §§ 1 και 3· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 35 § 1, στοιχεία δ΄ και ε΄)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Διορισμός άλλου υπαλλήλου πριν αναλάβει καθήκοντα ο προσφεύγων – Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 § 2 και 91 § 1)

1.      Δυνάμει του άρθρου 35, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, το εισαγωγικό δικόγραφο πρέπει να περιέχει έκθεση των ισχυρισμών και των προβαλλόμενων πραγματικών και νομικών επιχειρημάτων. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να είναι αρκούντως σαφή και ακριβή ώστε να μπορεί ο καθού να προετοιμάσει την άμυνά του και το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ) να αποφανθεί επί της προσφυγής, ενδεχομένως, χωρίς άλλα στοιχεία. Για να εξασφαλισθεί η ασφάλεια δικαίου και η ορθή απονομή της δικαιοσύνης είναι απαραίτητο, για το παραδεκτό της προσφυγής, τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία επί των οποίων αυτή στηρίζεται να προκύπτουν κατά τρόπο συνεκτικό και κατανοητό από το ίδιο το δικόγραφο της προσφυγής.

Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο καθόσον, κατά το άρθρο 7, παράγραφος 3, του παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου, το γραπτό στάδιο της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ περιλαμβάνει καταρχήν μία μόνο ανταλλαγή υπομνημάτων, εκτός αν το Δικαστήριο ΔΔ αποφασίσει άλλως. Επιπλέον, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 19, τρίτο εδάφιο, του εν λόγω Οργανισμού, που εφαρμόζεται στη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, του παραρτήματος I του ως άνω Οργανισμού, ο υπάλληλος εκπροσωπείται από δικηγόρο. Η βασική αποστολή του τελευταίου, ως αρωγού της δικαιοσύνης, είναι ακριβώς να θεμελιώσει τα αιτήματα της προσφυγής σε νομική επιχειρηματολογία αρκούντως κατανοητή και συνεκτική, λαμβανομένου υπόψη ακριβώς του γεγονότος ότι το γραπτό στάδιο της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ περιλαμβάνει καταρχήν μία μόνο ανταλλαγή υπομνημάτων.

Δεν πληροί τις απαιτήσεις σαφήνειας και ακρίβειας δικόγραφο προσφυγής στο οποίο τα πραγματικά περιστατικά εκτίθενται κατά τρόπο συγκεχυμένο και άτακτο, χωρίς ο αναγνώστης να δύναται να τα συνδέσει λυσιτελώς προς κάποιο αίτημα της προσφυγής ή κάποιον από τους ισχυρισμούς που προβάλλονται προς στήριξή της.

Ομοίως, είναι προδήλως απαράδεκτη η προσφυγή υπαλλήλου η οποία δεν προσδιορίζει με ακρίβεια τις προσβαλλόμενες πράξεις και κατά συνέπεια δεν πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 35, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

(βλ. σκέψεις 24 έως 27 και 46)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 24 Μαρτίου 1993, T‑72/92, Benzler κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. II‑347, σκέψεις 16, 18 και 19· 28 Απριλίου 1993, T‑85/92, De Hoe κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. II‑523, σκέψη 20· 21 Μαΐου 1999, T‑154/98, Asia Motor France κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. II‑1703, σκέψη 42· 15 Ιουνίου 1999, T‑277/97, Ismeri Europa κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1999, σ. II‑1825, σκέψη 29

2.      Συνιστούν βλαπτικές πράξεις, κατά την έννοια του άρθρων 90, παράγραφος 2, και 91, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, μόνο τα μέτρα εκείνα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να θίξουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας σαφώς την έννομη κατάστασή του, και τα οποία καθορίζουν οριστικώς τη θέση του θεσμικού οργάνου.

Δεν αποτελεί τέτοια περίπτωση ο διορισμός, στο ίδιο θεσμικό όργανο, άλλου υπαλλήλου, όταν ο διορισμός αυτός έλαβε χώρα πριν αναλάβει καθήκοντα ο προσφεύγων.

(βλ. σκέψεις 34 και 35)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 25 Οκτωβρίου 2005, T‑43/04, Fardoom και Reinard κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑329 και II‑1465, σκέψη 26

ΔΔΔ: 21 Απριλίου 2008, F‑78/07, Boudova κ.λπ. κατά Επιτροπής, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 31