ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

της 11ης Σεπτεμβρίου 2007

Υπόθεση F-12/07

Elizabeth O’Connor

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Λοιπό προσωπικό – Διαδοχικές συμβάσεις εκτάκτου, επικουρικού και συμβασιούχου υπαλλήλου – Ανώτατη διάρκεια χορηγήσεως του επιδόματος ανεργίας – Παραδεκτό»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η E. O’Connor ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 5ης Απριλίου 2006, με την οποία καθορίζεται σε 11 μήνες και 25 ημέρες η ανώτατη διάρκεια χορηγήσεως του επιδόματος ανεργίας.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως αβάσιμη. Η Επιτροπή φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων αυτών στα οποία ενδεχομένως υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της αιτήσεώς της για την παροχή του ευεργετήματος πενίας.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Έκτακτοι υπάλληλοι και συμβασιούχοι υπάλληλοι – Επίδομα ανεργίας – Ανώτατη διάρκεια καταβολής

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού, άρθρα 28α § 4, 70 και 96 § 4)

2.      Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρα 87 § 3, εδ. 1, και 94 § 3)

1.      Οι διατάξεις του άρθρου 28α, παράγραφος 4, και του άρθρου 96, παράγραφος 4, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού (στο εξής: ΚΛΠ), οι οποίες προβλέπουν το ανώτατο χρονικό διάστημα επί το οποίο, αντιστοίχως, ο πρώην έκτακτος υπάλληλος και ο πρώην συμβασιούχος υπάλληλος μπορούν να εισπράττουν επίδομα ανεργίας από τις Κοινότητες, δεν έχει εφαρμογή σε πρώην επικουρικό υπάλληλο ο οποίος, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 70 του εν λόγω ΚΛΠ, έχει υπαχθεί, από το θεσμικό όργανο που τον απασχολεί, σε υποχρεωτικό καθεστώς κοινωνικής ασφαλίσεως και μπορεί, επομένως, να εισπράξει επίδομα ανεργίας μόνον από το τελευταίο αυτό καθεστώς. Συνεπώς, οι διατάξεις του άρθρου 28α, παράγραφος 4, και του άρθρου 96, παράγραφος 4, του ΚΛΠ δεν επιβάλλουν στο θεσμικό όργανο να λάβει υπόψη του, κατά τον καθορισμό της ανώτατης διάρκειας της περιόδου καταβολής επιδόματος ανεργίας από τις Κοινότητες, τις περιόδους κατά τις οποίες ο υπάλληλος εργάστηκε ως επικουρικός υπάλληλος.

(βλ. σκέψη 20)

2.      Στην περίπτωση που το Πρωτοδικείο απέρριψε την αίτηση παροχής του ευεργετήματος πενίας, όπως ήταν υποχρεωμένο να πράξει δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 94, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, διότι η προσφυγή φαινόταν προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη, πρέπει, ωστόσο, στο πλαίσιο της διαδικασίας επί της ουσίας, να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 87, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας και, κατ’ εξαίρεση, να οριστεί ότι η διοίκηση θα φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, και το σύνολο των δικαστικών εξόδων του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στα οποία ενδεχομένως υποβλήθηκε στο πλαίσιο της αιτήσεώς του για την παροχή του ευεργετήματος πενίας, λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής καταστάσεως του προσφεύγοντος και του ότι, στην προκειμένη περίπτωση, η επίδικη απόφαση αντέφασκε, χωρίς να παρέχονται συναφώς εξηγήσεις, προς τις πληροφορίες που είχε προηγουμένως παράσχει η αρμόδια υπηρεσία.

(βλ. σκέψεις 32 και 33)