Προσφυγή-αγωγή της 27ης Ιουλίου 2007 - Doktor κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση F-73/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Frantisek Doktor (Μπρατισλάβα, Σλοβακία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, R. Albelice και Ch. Bernard-Glanz, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
να ακυρώσει την απόφαση απολύσεως του προσφεύγοντος κατά τη λήξη της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, η οποία εκδόθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2006 από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) του Συμβουλίου, καθώς και την από 16 Μαΐου 2007 απόφαση της ΑΔΑ, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος,
να υποδείξει στην ΑΔΑ τα αποτελέσματα που συνεπάγεται η ακύρωση των προσβαλλομένων αποφάσεων και, ιδίως, τη δυνατότητα ολοκλήρωσης μιας δεύτερης περιόδου δοκιμασίας σε άλλη υπηρεσία ή την παράταση της περιόδου δοκιμασίας με μετάθεση σε θέση χωρίς αρμοδιότητες προϊσταμένου μονάδας, κατά τη λήξη της οποίας θα γίνει νέα αξιολόγηση της επάρκειας του προσφεύγοντος,
να υποχρεώσει το καθού σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο προσφεύγων, τόσο από επαγγελματικής και οικονομικής απόψεως (με βάση τον μισθό και τα συναφή ωφελήματα που θα είχε λάβει από την 1η Νοεμβρίου 2006 μέχρι την ημερομηνία επανένταξής του κατόπιν της ακυρώσεως των προσβαλλομένων αποφάσεων) όσο και από ηθικής απόψεως (με βάση το ενδεικτικό ποσό των 50 000 ευρώ),
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων επικαλείται τέσσερις λόγους ακυρώσεως, εκ των οποίων ο πρώτος στηρίζεται στην παράβαση του άρθρου 34 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, του καθήκοντος αρωγής και της αρχής της χρηστής διοικήσεως. Ειδικότερα, η δοκιμαστική υπηρεσία του προσφεύγοντος διεξήχθη υπό ασυνήθεις συνθήκες, οι οποίες αντέκειντο σε πολλούς εσωτερικούς διαδικαστικούς κανόνες.
Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται στην παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογίας, καθόσον η απόφαση απολύσεως στερείται αιτιολογίας και αναφέρεται σε αντιφατικές και λιγότερο ευνοϊκές κρίσεις από εκείνες που περιέχονταν στην πρώτη έκθεση αξιολογήσεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας.
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η απόφαση απολύσεως είναι δυσανάλογη και εμπεριέχει μία προδήλως εσφαλμένη αξιολόγηση, καθόσον, αφενός, δεν έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα ορισμένων τεστ προσωπικότητας και, αφετέρου, η αρνητική αξιολόγησή του ως προϊσταμένου μονάδας, ακόμη και αν υποτεθεί ότι είναι βάσιμη, δεν θα έπρεπε να συνεπάγεται παρά τη μετάθεσή του σε άλλη θέση χωρίς τις εν λόγω αρμοδιότητες.
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων επικαλείται την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και της αρχής της ίσης μεταχείρισης, καθόσον η απόφαση απολύσεως ελήφθη επί τη βάσει εκθέσεων αξιολόγησης οι οποίες συντάχθηκαν χωρίς προηγουμένως να ακουσθεί η γνώμη του και από τις οποίες η τελευταία οριστικοποιήθηκε κατά παράβαση των ισχυόντων κανόνων που διέπουν τη διαδικασία.
____________