Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 η Δημοκρατία της Αυστρίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-356/15, Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-594/18 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: Dr. G. Hesse)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, Τσεχική Δημοκρατία, Γαλλική Δημοκρατία, Ουγγαρία, Δημοκρατία της Πολωνίας, Ρουμανία, Σλοβακική Δημοκρατία, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
1. να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-356/15, Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·
2. να κάνει δεκτό στο σύνολό του το πρωτοδίκως προβληθέν αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως (ΕΕ) 2015/658 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 8ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με το μέτρο ενισχύσεως SA.34947 (2013/C) (πρώην 2013/N) που προτίθεται να εφαρμόσει το Ηνωμένο Βασίλειο με σκοπό τη στήριξη του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Hinkley Point C1 ·
3. να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα προβάλλει συνολικά πέντε λόγους αναιρέσεως.
Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Ανυπαρξία στόχου κοινού συμφέροντος της Ένωσης
Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, καθόσον, σε αντίθεση με τη νομική κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, η κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής δεν συνιστά στόχο προς το συμφέρον της Ένωσης: Κατά συνέπεια, ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως σε συνδυασμό με το πέμπτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους προβλήθηκε ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας δεν ανταποκρίνεται στο απαραίτητο για την έγκριση της ενισχύσεως κοινό συμφέρον δυνάμει του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί.
Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ
Εσφαλμένως κρίθηκε ότι τα μέτρα κρατικής ενισχύσεως συνάδουν με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ. Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως ορίσθηκε η ορισμένη οικονομική δραστηριότητα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ΄, ΣΛΕΕ και εσφαλμένως παρελήφθη η εξέταση της υπάρξεως ανεπάρκειας της αγοράς. Ως εκ τούτου, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως καθώς επίσης το πρώτο και δεύτερο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, που αφορούν τον ορισμό της αγοράς και την ύπαρξη ανεπάρκειας της αγοράς, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί.
Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Απουσία επαρκούς ελέγχου αναλογικότητας
Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου εσφαλμένως επικυρώνει τον ανεπαρκή έλεγχο αναλογικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως προς την αναλογικότητα της ενισχύσεως δεν είναι ορθές ούτε κατανοητές, όπερ καθιστά την απόφαση άκυρη: Δεν θα έπρεπε, συνεπώς, να έχουν απορριφθεί ο έκτος λόγος ακυρώσεως, η δεύτερη αιτίαση του τρίτου σκέλους του ένατου λόγου ακυρώσεως και το έκτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους κατ’ ουσίαν επισημάνθηκε ο ανεπαρκής έλεγχος της αναλογικότητας των μέτρων.
Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: Παράνομος χαρακτήρας των ενισχύσεων λειτουργίας
Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι τα προβλεπόμενα μέτρα με σκοπό τη στήριξη του Hinkley Point C συνιστούν παράνομες ενισχύσεις λειτουργίας. Κατά συνέπεια, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί ο τρίτος λόγος ακυρώσεως και η πρώτη αιτίαση του τρίτου σκέλους του ένατου λόγου ακυρώσεως, με τους οποίους προβλήθηκε ότι τα μέτρα του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να εξομοιωθούν με παράνομες ενισχύσεις λειτουργίας.
Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: Ανεπαρκής προσδιορισμός των στοιχείων της ενισχύσεως και παραβίαση της «ανακοινώσεως περί εγγυήσεων»
Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, προσδιόρισε ανεπαρκώς τα στοιχεία της ενισχύσεως, και, αφετέρου, δεν έλαβε υπόψη την ύπαρξη παραβιάσεως της «ανακοίνωσης περί εγγυήσεων». Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν θα έπρεπε να έχουν απορριφθεί ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως, ο όγδοος λόγος ακυρώσεως και το τέταρτο σκέλος του ένατου λόγου ακυρώσεως, που αφορούν τον ανεπαρκή προσδιορισμό των στοιχείων της ενισχύσεως και την παραβίαση της ανακοινώσεως περί εγγυήσεων.
____________
1 ΕΕ 2015, L 109, σ. 44.