Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Αυγούστου 2019 η Deutsche Lufthansa AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 17 Μαΐου 2019 στην υπόθεση T-764/15, Deutsche Lufthansa AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-594/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Deutsche Lufthansa AG (εκπρόσωπος: A. Martin-Ehlers, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Land Rheinland-Pfalz

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

–    να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2019 στην υπόθεση T-764/15,

–    να δεχθεί την προσφυγή και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση SA.32833 της Επιτροπής της 1ης Οκτωβρίου 20141 ,

–    επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς έκδοση αποφάσεως, και

–    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτηση αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει κατ’ ουσίαν τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή βάσει της αποφάσεως Montessori2 . Τούτο δε, διότι η χορήγηση δανείου από το κοινό ταμείο ύψους 45 εκατομμυρίων ευρώ υπέρ της Flughafen Frankfurt-Hahn GmbH συνιστά καθεστώς ενισχύσεων. Περαιτέρω, οι χρηματικοί πόροι από το δάνειο αυτό κατέληξαν αποδεδειγμένα στη Ryanair.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία Mory3 , θα έπρεπε επικουρικώς να έχει εφαρμοστεί η πρώτη εναλλακτική δυνατότητα. Η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη ουσιώδη πραγματικά στοιχεία και πρόσθετα πλεονεκτήματα. Λόγω της προσβολής των διαδικαστικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας, η Επιτροπή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διεξήγαγε νομότυπη διαδικασία έρευνας. Ως εκ τούτου, η σχετική πράξη αφορούσε επίσης ατομικά την νυν αναιρεσείουσα και επομένως αυτή νομιμοποιούνταν να ασκήσει προσφυγή.

Επικουρικώς, η προσφυγή πρέπει επίσης να κριθεί παραδεκτή, κατ’ εφαρμογήν της δεύτερης εναλλακτικής δυνατότητας κατά τη νομολογία Mory, σύμφωνα με την οποία η νυν αναιρεσείουσα όφειλε να αποδείξει ότι θίγεται ουσιωδώς από τις ενισχύσεις η θέση της στην αγορά. Στην περίπτωση αυτή το βάρος αποδείξεως θα έπρεπε να αντιστραφεί ή τουλάχιστον να ελαφρυνθεί υπέρ της νυν αναιρεσείουσας, δεδομένου ότι η Επιτροπή αποσιώπησε αυθαιρέτως γνωστά σε αυτήν περιστατικά που ήταν κρίσιμα για την έκβαση της υποθέσεως. Όλως επικουρικώς, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει δεκτό ότι η ίδια απέδειξε όντως ότι εθίγη ουσιωδώς η θέση της στην αγορά. Η διαφορετική νομική εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου αντιβαίνει στη νομολογία του Δικαστηρίου και στηρίζεται σε νομικώς εσφαλμένη αντίληψη της σχετικής αγοράς. Στο πλαίσιο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά που προέβαλε η νυν αναιρεσείουσα, αγνόησε τη σημασία τους, αλλοίωσε το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως και παρέβη τους κανόνες περί του βάρους αποδείξεως.

____________

1     Απόφαση (ΕΕ) 2016/788 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.32833 (11/C) (πρώην 11/NN) την οποία χορήγησε η Γερμανία στο πλαίσιο των ρυθμίσεων χρηματοδότησης του αερολιμένα Frankfurt-Hahn που τέθηκαν σε εφαρμογή την περίοδο από το 2009 έως το 2011 (ΕΕ 2016, L 134, σ. 1).

2     Απόφαση του Δικαστηρίου της 6ης Νοεμβρίου 2018, Scuola Elementare Maria Montessori Srl κ.λπ. (C-622/16 P έως C-624/16 P, EU:C:2018:873).

3     Απόφαση του Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2015, Mory SA κ.λπ. κατά Επιτροπής (C-33/14 P, EU:C:2015:609).