Προσφυγή της 3ης Φεβρουαρίου 2006 - Ηρακλής Τόλιος κ.λπ. κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση F-8/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ηρακλής Τόλιος (Παρίσι, Γαλλία), François Muller (Στρασβούργο, Γαλλία) και Odette Perron (La Rochelle, Γαλλία) [εκπρόσωποι: G. Vandersanden και L. Levi, δικηγόροι]

Καθού: Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως:

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη, συμπεριλαμβανομένης της ενστάσεως ελλείψεως νομιμότητας την οποία περιέχει·

κατά συνέπεια, να ακυρώσει τα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως των προσφευγόντων του Μαρτίου 2005, ούτως ώστε να εφαρμοστεί διορθωτικός συντελεστής επιπέδου πρωτεύουσας της χώρας διαμονής τους ή, τουλάχιστον, διορθωτικός συντελεστής που να αντικατοπτρίζει προσηκόντως τις διαφορές του κόστους ζωής στους τόπους όπου λογίζεται ότι οι προσφεύγοντες πραγματοποιούν τις δαπάνες τους και να ανταποκρίνεται, συνεπώς, στις επιταγές της αρχής της ισοδυναμίας·

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Όλοι οι προσφεύγοντες στην παρούσα υπόθεση είναι υπάλληλοι συνταξιοδοτηθέντες πριν από την 1η Μαΐου 2004. Αμφισβητούν τη νομιμότητα του μεταβατικού καθεστώτος που θεσπίστηκε, εν αναμονή της καταργήσεως των διορθωτικών συντελεστών, με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών¹, στο μέτρο που το καθεστώς αυτό στηρίζεται σε νέο υπολογισμό των διορθωτικών συντελεστών "συντάξεως", οι οποίοι δεν υπολογίζονται πλέον σε σχέση προς την πρωτεύουσα, αλλά σε συνάρτηση προς το μέσο κόστος ζωής στο κράτος μέλος εντός του οποίου ο συνταξιούχος αποδεικνύει ότι έχει την κύρια διαμονή του.

Προς στήριξη των αιτημάτων τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν καταρχάς ότι ο προμνησθείς κανονισμός στηρίζεται σε εσφαλμένη αιτιολογία, καθόσον ούτε η πρόοδος της ενοποιήσεως της Κοινότητας, ούτε η ελευθερία κυκλοφορίας και διαμονής, ούτε η δυσκολία εξακριβώσεως του πραγματικού τόπου διαμονής των συνταξιούχων δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το επίμαχο μεταβατικό καθεστώς.

Οι προσφεύγοντες επικαλούνται, περαιτέρω, παραβίαση στην προκειμένη περίπτωση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως, της ασφάλειας δικαίου, της αναδρομικής ισχύος των κεκτημένων δικαιωμάτων και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

____________

¹ - EEEE L 124 της 27.04.2004, σ. 1.