WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(w składzie jednego sędziego)

z dnia 10 lipca 2014 r.

Sprawy połączone F‑95/11 i F‑36/12

CG

przeciwko

Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI)

Służba publiczna – Personel EBI – Reorganizacja dyrekcji – Utworzenie nowego wydziału – Przekazanie obowiązków kierownika wydziału – Skarga o stwierdzenie nieważności – Dopuszczalność – Akt niekorzystny – Równoważność stanowisk – Ukryta kara – Nadużycie władzy – Skarga o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Zawisłość sporu

Przedmiot:      Skargi wniesione na podstawie art. 270 TFUE, w których CG żąda zasadniczo, by Sąd stwierdził nieważność decyzji Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI, zwanego dalej także „Bankiem”) zmieniającej warunki pełnienia przezeń obowiązków oraz ich charakter, by stwierdził, że Bank dopuścił się przewinienia powodującego powstanie odpowiedzialności względem niego oraz by zasądził od Banku odszkodowanie i zadośćuczynienie za rzekomo poniesioną szkodę i rzekomo doznaną krzywdę.

Orzeczenie:      Skargi w sprawach połączonych F‑95/11 i F‑36/12 zostają oddalone. Każda ze stron pokrywa własne koszty w sprawach połączonych F‑95/11 i F‑36/12.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Pracownicy Europejskiego Banku Inwestycyjnego – Termin – Wymóg dochowania rozsądnego terminu – Rozpoczęcie biegu terminu

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91; regulamin pracowniczy Europejskiego Banku Inwestycyjnego, art. 41)

2.      Urzędnicy – Pracownicy Europejskiego Banku Inwestycyjnego – Organizacja służb – Obsadzanie stanowisk – Uznanie administracyjne – Granice – Interes służby – Przestrzeganie równoważności stanowisk – Zmiana zakresu obowiązków niestanowiąca kary dyscyplinarnej

(regulamin pracowniczy, art. 7 ust. 1; załącznik IX)

3.      Urzędnicy – Pracownicy Europejskiego Banku Inwestycyjnego – Prawa i obowiązki – Obowiązek doręczenia przez Bank decyzji indywidualnej – Zakres

(regulamin pracowniczy Europejskiego Banku Inwestycyjnego, art. 42)

1.      Istnieje poważna luka w systemie toczenia sporów Europejskiego Banku Inwestycyjnego, ponieważ nie przewiduje on terminu do wniesienia skargi. Tym samym spory pomiędzy Bankiem a jego pracownikami muszą zostać wniesione do sądu Unii w rozsądnym terminie, a wspomnianą lukę należy wypełnić w oparciu o warunki dotyczące terminu do wniesienia skargi określone w art. 90 i 91 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

Jeśli chodzi o rozpoczęcie biegu terminu do wniesienia skargi, w sytuacji gdy pracownik Banku zwraca się o wdrożenie przewidzianego w art. 41 regulaminu pracowniczego Banku postępowania pojednawczego, które ma charakter opcjonalny, termin do wniesienia skargi do sądu Unii zaczyna biec dopiero od chwili zakończenia postępowania pojednawczego, pod warunkiem jednak, że pracownik złożył wniosek o podjęcie postępowania pojednawczego w rozsądnym terminie od powzięcia wiadomości o akcie niekorzystnym, a czas trwania samego postępowania pojednawczego też był rozsądny.

(zob. pkt 79, 80)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, Dunnett i in./EBI, T‑192/99, pkt 51–54, 56; De Nicola/EBI, T‑37/10 P, pkt 75

2.      Instytucjom przysługuje szeroki zakres uznania odnośnie do organizacji swoich służb w zależności od zadań, jakie zostały im powierzone, oraz – do celów tej organizacji – w obsadzaniu stanowisk personelem pozostającym w ich dyspozycji, pod warunkiem jednak, że odbywa się to, po pierwsze, w interesie służby, a po drugie, z poszanowaniem równoważności stanowisk. Orzecznictwo to znajduje zastosowanie również Europejskiego Banku Inwestycyjnego.

W przypadku zmiany przydzielonych urzędnikowi zadań zasada zgodności grupy zaszeregowania ze stanowiskiem wymaga porównania aktualnych obowiązków urzędnika z jego grupą zaszeregowania w hierarchii zawodowej, nie zaś aktualnych zadań zainteresowanego z zadaniami poprzednimi. Tym samym nic nie stoi na przeszkodzie temu, by decyzja wyznaczała nowe zadania, które – choć różnią się od poprzednio wykonywanych i są postrzegane przez zainteresowanego jako zmniejszenie zakresu obowiązków – są jednak zgodne ze stanowiskiem odpowiadającym jego grupie zaszeregowania. I tak, faktyczne zmniejszenie zakresu obowiązków urzędnika jest sprzeczne z zasadą zgodności grupy zaszeregowania ze stanowiskiem tylko wtedy, gdy zadania te pozostają w całości wyraźnie poza zakresem obowiązków odpowiadających jego grupie zaszeregowania i stanowisku ze względu na ich charakter, wagę i znaczenie.

A zatem skoro nie wykazano, że decyzja zmieniająca zakres obowiązków urzędnika jest sprzeczna z zasadą równoważności stanowisk, nie może być mowy o ukrytej karze dyscyplinarnej czy nadużyciu władzy.

(zob. pkt 90, 92, 105)

Odesłanie

Sąd Pierwszej Instancji, De Nicola/EBI, T‑120/01 i T‑300/01, pkt 84; Clotuche/Komisja, T‑339/03, pkt 47, 91

Sąd do spraw Służby Publicznej, Kerstens/Komisja, F‑119/06, pkt 82, 103 i przytoczone tam orzecznictwo

3.      Artykuł 42 regulaminu pracowniczego Europejskiego Banku Inwestycyjnego ogranicza się do ustanowienia przepisu formalnego, to znaczy obowiązku doręczenia przez Bank decyzji indywidualnych danemu członkowi personelu. Jednakże trzeba jeszcze, aby taka decyzja indywidualna istniała.

W związku z tym gdy przed wydaniem przez Bank decyzji o zmianie charakteru obowiązków pracownika oraz warunków ich wykonywania wspomniany pracownik został poinformowany ustnie przez swych przełożonych o zmianach organizacyjnych, które zostaną dokonane w ramach jego dyrekcji generalnej i które nie wiążą się ani z przeniesieniem wspomnianego pracownika, ani ze zmianą stosunków hierarchicznych pomiędzy dyrektorem generalnym tej dyrekcji a pracownikiem, Bank nie jest zobowiązany do wydawania indywidualnych decyzji względem pracownika ani do doręczania mu ich na podstawie art. 42.

(zob. pkt 142, 145)