ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (πρώτο τμήμα)

της 16ης Δεκεμβρίου 2010

Υπόθεση F-25/10

AG

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Απόλυση μετά τη λήξη της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας — Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη — Καθυστερημένη άσκηση της προσφυγής — Κοινοποίηση διά συστημένης επιστολής με απόδειξη παραλαβής»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή, ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο ισχύει για τη Συνθήκη ΕΑ δυνάμει του άρθρου 106ατης Συνθήκης αυτής, με την οποία η AG ζητεί, ιδίως, να ακυρωθεί η απόφαση του Κοινοβουλίου, της 14ης Μαΐου 2009, περί απολύσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας και η απόφαση του Κοινοβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2009, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως κατά της εν λόγω αποφάσεως, καθώς και να υποχρεωθεί το Κοινοβούλιο να αποκαταστήσει τη ζημία που αυτή υπέστη λόγω των ανωτέρω αποφάσεων.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Προσφυγή — Προθεσμίες — Έναρξη — Κοινοποίηση — Έννοια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 § 2)

Όταν η απόφαση κοινοποιείται στον αποδέκτη της διά συστημένης ταχυδρομικής επιστολής με απόδειξη παραλαβής, αυτός λογίζεται ότι έλαβε γνώση της αποφάσεως υπογράφοντας τη βεβαίωση παραλαβής. Σε περίπτωση που ο αποδέκτης δεν μπορεί να υπογράψει τη βεβαίωση παραλαβής της συστημένης επιστολής επειδή δεν βρισκόταν στην κατοικία του όταν πέρασε ο υπάλληλος του ταχυδρομείου ή δεν προέβη στις κατάλληλες ενέργειες ή δεν αναζήτησε την επιστολή εντός της συνήθους προθεσμίας φυλάξεώς της από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απόφαση κοινοποιήθηκε στον αποδέκτη της με τον προσήκοντα τρόπο κατά την ημερομηνία εκπνοής της προθεσμίας αυτής.

Εντούτοις, το τεκμήριο ότι η απόφαση κοινοποιήθηκε στον αποδέκτη της κατά την ημερομηνία εκπνοής της συνήθους προθεσμίας φυλάξεως της συστημένης επιστολής από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες δεν είναι απόλυτο. Ειδικότερα, για να ισχύει το τεκμήριο αυτό, η διοίκηση οφείλει να αποδείξει ότι η κοινοποίηση διά συστημένης επιστολής ήταν νομότυπη και, πιο συγκεκριμένα, ότι παραδόθηκε ειδοποίηση στην τελευταία διεύθυνση που έχει δώσει ο αποδέκτης. Επιπλέον, το τεκμήριο αυτό δεν είναι αμάχητο. Ο αποδεκτής μπορεί να αποδείξει ότι, ιδίως για λόγους υγείας ή λόγω περιστατικού ανωτέρας βίας μη οφειλόμενου στη βούλησή του, κωλυόταν να λάβει εγκαίρως γνώση της ειδοποιήσεως.

Ωστόσο, η απουσία που οφείλεται αποκλειστικώς σε διακοπές δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θεμιτός λόγος για την ανατροπή του τεκμηρίου της κοινοποιήσεως. Εάν οι αμιγώς προσωπικοί λόγοι καθιστούσαν δυνατή την ανατροπή του εν λόγω τεκμηρίου, ο αποδέκτης της πράξεως θα μπορούσε, ως ένα βαθμό, να επιλέγει τον χρόνο κατά τον οποίο λαμβάνει γνώση της πράξεως.

Πάντως, το τεκμήριο της κοινοποιήσεως ουδόλως θίγει το δικαίωμα στην άσκηση αποτελεσματικού ενδίκου βοηθήματος και, ειδικότερα, την προβλεψιμότητα των κανόνων που διέπουν την πρόσβαση στα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης. Ειδικότερα, η προθεσμία τριών μηνών και δέκα ημερών για την άσκηση της προσφυγής είναι επαρκής, οπότε η απουσία που οφείλεται σε διακοπές δεν θίγει τις δυνατότητες για την άσκηση της προσφυγής αυτής.

(βλ. σκέψεις 41 έως 44, 48 και 50)