Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2007 - Noworyta κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-30/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lidia Noworyta (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (στο εξής: ΑΔΑ) της 28ης Απριλίου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η πρόταση του ιεραρχικώς ανωτέρου της να της χορηγηθεί κατ' αποκοπήν αποζημίωση για τις υπερωρίες που πραγματοποίησε υπό ειδικές συνθήκες, κατά την έννοια του άρθρου 3, του παραρτήματος VI, του Κώδικα Υπηρεσιακής Καταστάσεως (στο εξής: ΚΥΚ), ή κάθε άλλη προσήκουσα αποζημίωση, είτε δυνάμει του άρθρου 56 α είτε δυνάμει του άρθρου 56 β του ΚΥΚ και

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει, κατ' αρχάς, παραβίαση της γενικής αρχής, σύμφωνα με την οποία κάθε εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να εργάζεται υπό δίκαιους όρους, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τον χρόνο εργασίας και το αντιστάθμισμα ή την αποζημίωση που δικαιούται είτε για τις υπερωρίες που πραγματοποιεί είτε λόγω της ιδιαίτερης διαμορφώσεως του ωραρίου εργασίας του.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, αντιθέτως προς ό,τι προβλέπουν τα άρθρα 56 α και 56 β του ΚΥΚ, το άρθρο 3 του παραρτήματος VI του ΚΥΚ δεν εξαρτά τη δυνατότητα χορηγήσεως κατ' αποκοπήν αποζημιώσεως για υπερωρίες πραγματοποιούμενες υπό ειδικές συνθήκες εργασίας από την προϋπόθεση ότι οι υπερωρίες αυτές πρέπει να πραγματοποιούνται σε τακτική βάση. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, η ΑΔΑ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον προσέθεσε την προϋπόθεση αυτή στους εσωτερικούς κανόνες που θέσπισε για τη ρύθμιση του ζητήματος της παροχής αντισταθμίσματος για την πραγματοποίηση υπερωριών.

Η ΑΔΑ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε, επίσης, ότι οι προσληφθέντες από 1ης Μαΐου 2004 υπάλληλοι δεν μπορούσαν να τύχουν της αποζημιώσεως αυτής, καίτοι το άρθρο 1 των ως άνω εσωτερικών κανόνων προβλέπει ρητώς αυτή τη δυνατότητα.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση περί απορρίψεως του αιτήματός της παροχής αντισταθμίσματος ή αποζημιώσεως για τις ειδικές συνθήκες υπό τις οποίες παρείχε την εργασία της αντέβαινε τόσο προς τα άρθρα 56 α και 56 β του ΚΥΚ όσο και προς την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το καθού αντιφάσκει, καθόσον ο μεν Γενικός Διευθυντής της Προεδρίας ισχυρίσθηκε ότι ουδείς εκ των εργαζομένων στο τηλεφωνικό κέντρο πραγματοποιεί υπερωρίες σε τακτική βάση, η δε ΑΔΑ επισήμανε ότι διεξαγόταν έρευνα προς εξέταση των δυνατοτήτων εναρμονίσεως των συνθηκών εργασίας εντός της επίμαχης υπηρεσίας λόγω ακριβώς της παροχής εργασίας με άτυπο ωράριο, το οποίο έβαινε πέραν του γενικού και συνήθους ωραρίου εργασίας.

____________