Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul București (Rumunia) w dniu 3 stycznia 2019 r. – SC Mitliv Exim SRL / Agenția Națională de Administrare Fiscală, Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

(Sprawa C-9/19)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Tribunalul București

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: SC Mitliv Exim SRL

Strona pozwana: Agenția Națională de Administrare Fiscală, Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy art. 2 i 273 dyrektywy Rady 2006/[1]12 z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej1 , art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 325 TFUE, w odniesieniu do okoliczności takich jak te będące przedmiotem postępowania głównego, stoją na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak przepisy będące przedmiotem postępowania głównego, które umożliwiają łączne wystąpienie następujących sytuacji:

– zapłatę kwoty za wyrządzoną w wyniku przestępstwa ustalonego w toku postępowania przygotowawczego szkodę na podstawie tytułu innego niż wierzytelność podatkowa;

– przeprowadzenie kolejnej kontroli podatkowej, równolegle z postępowaniem karnym prowadzonym przeciwko oskarżonemu podatnikowi, dotyczącym odpowiedzialności za przestępstwo uchylania się od opodatkowania, w ramach której na oskarżonego podatnika nałożono dodatkowe zobowiązania podatkowe zarówno w odniesieniu do okresu, jak i do kwoty już oddanej do dyspozycji organów państwowych w toku postępowania przygotowawczego, w przypadku, gdy decyzja w przedmiocie skargi administracyjnej wniesionej na akty wydane w związku z kontrolą została zawieszona do czasu zakończenia postępowania karnego;

– zakończenie postępowania karnego w pierwszej instancji wyrokiem skazującym oskarżonego, w którym nakazano mu między innymi zapłatę, w ramach odpowiedzialności solidarnej, całej kwoty, która w toku postępowania przygotowawczego została ustalona jako należna od wszystkich oskarżonych, mimo iż dany podatnik został obciążony jedynie częścią tej kwoty, zapłaconą już przez niego; oraz w jakim stopniu całość tych sytuacji, rozpatrywanych łącznie, jest nadmierna w stosunku do danego podatnika?

Czy zgodne z zasadami prawa Unii w ogóle, a w szczególności z zasadą ne bis in idem, w okolicznościach takich jak te będące przedmiotem postępowania głównego, nawet jeżeli celem jest zapewnienie poboru zobowiązań finansowych należnych na rzecz państwa oraz zwalczania oszustw, jest zachowanie władz państwowych polegające na nieuwzględnianiu, z podatkowego punktu widzenia, płatności dokonanej, zanim sankcje administracyjne i karne stały się prawomocne, biorąc pod uwagę, że płatność pokrywa część obowiązku podatkowego nałożonego na danego podatnika?

Czy w świetle odpowiedzi na pytanie [pierwsze] i [drugie] powyżej prawo Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak przepisy będące przedmiotem postępowania głównego, które nie uznają za równoważną z poborem podatku sprzecznym z prawem Unii [...] sytuacji, gdy podatnik naprawił wyrządzoną w wyniku przestępstwa szkodę w toku postępowania przygotowawczego, aby uzyskać obniżenie kary o połowę, w braku tytułu wierzytelności podatkowej pochodzącego od organów właściwych do jego wystawienia lub prawomocnego wyroku sądu wydanego w postępowaniu karnym, zaś w ramach kontroli podatkowej organy podatkowe nałożyły na podatnika dodatkowe zobowiązania podatkowe zarówno w odniesieniu do okresu, jak i do kwoty już oddanej do dyspozycji organów państwa, a podatek został pobrany bezpodstawnie od chwili zapłaty i do czasu ustalenia obciążenia podatkowego na podstawie tytułu wierzytelności podatkowej lub prawomocnego wyroku wydanego w postępowaniu karnym?

____________

1     Dz.U. 2006, L 347, s. 1.