Language of document :

Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2018 r. w sprawie T-147/15, Republika Czeska / Komisja, wniesione w dniu 13 września 2018 r. przez Republikę Czeską

(Sprawa C-575/18 P)

Język postępowania: czeski

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Czeska (przedstawiciele: M. Smolek, J. Vláčil i O. Serdula, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

uchylenie zaskarżonego postanowienia;

oddalenie zarzutu niedopuszczalności podniesionego przez Komisję Europejską;

przekazanie sprawy do Sądu w celu ponownego rozpoznania żądań podniesionych przez Republikę Czeską w jej skardze; oraz

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi jeden zarzut dotyczący naruszenia art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”).

W zaskarżonym postanowieniu Sąd błędnie uznał, że zaskarżony akt, w szczególności ze względu na brak po stronie Komisji kompetencji do wydawania decyzji w dziedzinie tradycyjnych zasobów własnych, nie jest aktem zaskarżalnym w rozumieniu art. 263 TFUE, co w ocenie Sądu nie stoi w sprzeczności z prawem Republiki Czeskiej do skutecznej ochrony sądowej w rozumieniu art. 47 karty, skoro Republika Czeska miała możliwość warunkowej zapłaty spornej kwoty, wyrażenia zastrzeżeń co do zasadności stanowiska prawnego Komisji oraz oczekiwania na wniesienie przez Komisję skargi na podstawie art. 258 TFUE.

Wnioski Sądu są sprzeczne z art. 263 TFUE w związku z art. 47 karty, ponieważ warunkowa zapłata nie gwarantuje tego, że spór zostanie w przyszłości rozstrzygnięty co do istoty przez Trybunał Sprawiedliwości. Wynika to z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości odnoszącego się do uprawnień dyskrecjonalnych Komisji związanych z postępowaniem o uchybienie zobowiązaniom, z braku jakiegokolwiek przepisu dotyczącego instytucji warunkowej zapłaty, a w szczególności z dotychczasowej praktyki Komisji w tej dziedzinie.

____________