Language of document : ECLI:EU:F:2012:74

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(πρώτο τμήμα)

της 5ης Ιουνίου 2012

Υπόθεση F‑14/11

AW

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Σοβαρή ασθένεια — Κάλυψη των εξόδων τεχνητής οδοντοστοιχίας — Ανώτατο όριο επιστροφής — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο εφαρμόζεται στη Συνθήκη ΕΑΚΕ δυνάμει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο AW ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, αφενός, να ακυρώσει τις αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες τέθηκε ανώτατο όριο για την επιστροφή των εξόδων στα οποία αυτός υποβλήθηκε σε σχέση με την τεχνητή οδοντοστοιχία της κόρης του και, αφετέρου, να υποχρεώσει την Επιτροπή να του καταβάλει αποζημίωση.

Απόφαση: Η προσφυγή του AW απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Ασφάλιση ασθενείας — Έξοδα ασθενείας — Σοβαρή ασθένεια — Ανώτατα όρια επιστροφής — Επιτρέπονται — Προϋποθέσεις

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 72 § 1)

Ο συντελεστής του 100 % που προβλέπει το άρθρο 72, παράγραφος 1, του ΚΥΚ καθορίζει απλώς το ανώτατο όριο επιστροφής των εξόδων σε περίπτωση, μεταξύ άλλων, σοβαρής ασθένειας και δεν συνεπάγεται την υποχρέωση επιστροφής των σχετικών εξόδων στους ασφαλισμένους και στα έμμεσα ασφαλισμένα πρόσωπα κατά το 100 % σε όλες τις περιπτώσεις. Εξάλλου, δεδομένου ότι οι πόροι του κοινού συστήματος ασφαλίσεως ασθενείας των οργάνων της Ένωσης περιορίζονται στις εισφορές των ασφαλισμένων και των θεσμικών οργάνων και ότι η δημοσιονομική του ισορροπία προϋποθέτει αναγκαία συσχέτιση εξόδων και εισφορών, τα θεσμικά όργανα έχουν την εξουσία, ελλείψει πρόβλεψης ανώτατων ορίων επιστροφής στον ΚΥΚ, να καθορίζουν τέτοια ανώτατα όρια με τις εκτελεστικές διατάξεις του εν λόγω άρθρου 72, παράγραφος 1, χωρίς ωστόσο να υπερβαίνουν τα όρια που θέτει στην εξουσία τους η αρχή της ασφαλιστικής καλύψεως στην οποία στηρίζεται η διάταξη αυτή του ΚΥΚ. Η εν λόγω αρχή ουδόλως συνεπάγεται δικαίωμα του ασφαλισμένου να του επιστρέφεται προκαθορισμένο ποσοστό των ιατρικών εξόδων που καταβάλλει, τούτο δε ανεξαρτήτως του ποσού που χρεώνει ο οικείος φορέας παροχής ιατρικών υπηρεσιών.

(βλ. σκέψεις 49 και 51)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 12 Ιουλίου 1991, T‑110/89, Pincherle κατά Επιτροπής, σκέψη 25· 25 Φεβρουαρίου 1992, T‑41/90, Barassi κατά Επιτροπής, σκέψη 33· 26 Οκτωβρίου 1993, T‑6/92 και T‑52/92, Reinarz κατά Επιτροπής, σκέψη 74