Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 15 listopada 2018 r. w sprawie T-793/14, Tempus Energy i Tempus Energy Technology / Komisja, wniesione w dniu 25 stycznia 2019 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-57/19 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: É. Gippini Fournier, P. Němečková, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Tempus Energy Ltd, Tempus Energy Technology Ltd, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
uchylenie wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie T-793/14, Tempus Energy Ltd i Tempus Energy Technology Ltd/Komisja Europejska, który doręczono Komisji następnego dnia;
oraz
oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2014)5083 final1 z dnia 23 lipca 2014 r. o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec systemu pomocy dotyczącego rynku mocy w Zjednoczonym Królestwie;
ewentualnie
uchylenie wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie T-793/14, Tempus Energy Ltd i Tempus Energy Technology Ltd/Komisja Europejska, który doręczono Komisji następnego dnia;
skierowanie sprawy do Sądu celem rozpatrzenia przezeń zarzutu drugiego podniesionego w pierwszej instancji;
a w każdym razie obciążenie skarżących w pierwszej instancji kosztami postępowania w pierwszej instancji oraz kosztami postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie opiera się na jednym zarzucie: Sąd dokonał błędnej wykładni art. 108 ust. 3 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (UE) 2015/15892 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, gdy stwierdził, że zgłoszony środek pomocowy budził poważne wątpliwości co do jego zgodności z rynkiem wewnętrznym.
Zważywszy, że Sąd oparł się na szeregu wskazówek dotyczących poważnych trudności, jedyny zarzut dzieli się na dwie części odnoszące się do dwóch grup wskazówek zbadanych w zaskarżonym wyroku:
część pierwsza: Sąd popełnił błąd, uwzględniając – jako główny wskaźnik wątpliwości – czas trwania i okoliczności kontaktów poprzedzających zgłoszenie, a także złożoność i nowość środka;
część druga: Sad popełnił błąd, zarzucając Komisji brak odpowiedniego dochodzenia w zakresie pewnych aspektów rynku mocy w Zjednoczonym Królestwie.
____________
1 Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej –Przypadki, wobec których Komisja nie wnosi sprzeciwu (Dz.U. 2014, C 348, s. 5).
2 Dz.U. 2015, L 248, s. 9.