ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 14ης Ιουνίου 2007

Υπόθεση F-121/05

Michel De Meerleer

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Γενικός διαγωνισμός – Αποκλεισμός από τις γραπτές εξετάσεις – Επαγγελματική εμπειρία – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Κοινοποίηση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής – Αίτηση επανεξετάσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο M. De Meerleer ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/A/19/04 περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς του, καθώς και ακύρωση της αποφάσεως της ίδιας εξεταστικής επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2005, περί μη αποφάνσεως επί του αιτήματός του για επανεξέταση και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του καταβάλει αποζημίωση για τη ζημία που φέρεται να υπέστη.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Έννομο συμφέρον

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Οργάνωση – Προϋποθέσεις συμμετοχής στις εξετάσεις και λεπτομερείς κανόνες

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 25, 90 και 91· παράρτημα III, άρθρο 7)

1.      Ο υποψήφιος διαγωνισμού πρόσληψης κοινοτικών δημοσίων υπαλλήλων έχει διακριτό και πραγματικό δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η επανεξέταση της αρχικής της απόφασης περί αποκλεισμού του από τον διαγωνισμό λόγω ανεπαρκούς επαγγελματικής πείρας, εφόσον είχε, εν πάση περιπτώσει, τη δυνατότητα να υποβάλει ένσταση και ένδικη προσφυγή κατά της αρχικής απόφασης περί αποκλεισμού του. Συγκεκριμένα, η διακριτική εξουσία που διαθέτει η εξεταστική επιτροπή ενός διαγωνισμού, στο πλαίσιο των σχετικών με διαδικασίες διαγωνισμών διατάξεων του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), ως προς την εκτίμηση της προγενέστερης επαγγελματικής πείρας των υποψηφίων όσον αφορά τόσο τη φύση και τη διάρκειά της όσο και την περισσότερο ή λιγότερο στενή σχέση που μπορεί αυτή να έχει με τις απαιτήσεις της προς πλήρωση θέσεως, δεν είναι όμοια με τον έλεγχο νομιμότητας που ασκεί, στο πλαίσιο ενδικοφανούς προσφυγής, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή η οποία δεν έχει εξουσία ακυρώσεως ή τροποποιήσεως των αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής, ούτε όμοια με τον έλεγχο νομιμότητας που ασκεί ο κοινοτικός δικαστής κατά την εξέταση ένδικης προσφυγής, δεδομένου ότι ο κοινοτικός δικαστής πρέπει να περιοριστεί στον έλεγχο του κατά πόσον η άσκηση της διακριτικής εξουσίας της εξεταστικής επιτροπής, ως προς την εκτίμηση της επαγγελματικής πείρας του κάθε υποψήφιου, πάσχει από πρόδηλο σφάλμα.

Επομένως, ο προσφεύγων μπορεί να ζητήσει από τον δικαστή να ελέγξει τη νομιμότητα της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η επανεξέταση της απόφασής της περί αποκλεισμού του από τον διαγωνισμό λόγω καθυστερημένης υποβολής της αιτήσεώς του, ακόμη και αν ο δικαστής αυτός ασκεί ταυτοχρόνως τον έλεγχο της βασιμότητας της αρχικής αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 29, 30, 32 και 33)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 5 Απριλίου 1979, 117/78, Orlandi κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1979, σ. 857, σκέψη 9· 7 Μαΐου 1986, 52/85, Rihoux κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1986, σ. 1555, σκέψη 9

ΠΕΚ: 13 Δεκεμβρίου 1990, T‑115/89, González Holguera κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, σ. II‑831, σκέψη 54· 21 Νοεμβρίου 2000, T‑214/99, Carrasco Benítez κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I‑A‑257 και II‑1169, σκέψεις 70 και 71· 23 Ιανουαρίου 2002, T‑386/00, Gonçalves κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑13 και II‑55, σκέψη 34· 25 Μαρτίου 2004, T‑145/02, Petrich κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2004, σ. I‑A‑101 και II‑447, σκέψη 37

2.      Μολονότι η διαδικασία επανεξέτασης αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής δεν υπόκειται στις διατάξεις των άρθρων 90 και 91 του ΚΥΚ, η αποτελεσματικότητα της αίτησης επανεξέτασης και η εξασφάλιση ότι η υποψήφιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ένδικη διαδικασία, τηρουμένης της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, απαιτεί όχι μόνον η απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο αίτησης επανεξέτασης να έχει κοινοποιηθεί στον αποδέκτη της, αλλά και να του παρέχει τη δυνατότητα να λάβει λυσιτελώς γνώση του περιεχομένου της. Συναφώς, η διοίκηση υποχρεούται να εξασφαλίζει ότι οι υποψήφιοι έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν πραγματικά και ευχερώς γνώση των αποφάσεων που τους αφορούν ατομικώς.

Δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 25 του ΚΥΚ, προς το άρθρο 7 του παραρτήματος ΙΙΙ του καταστατικού, προς την προκήρυξη του διαγωνισμού, καθώς και προς την αρχή της ίσης μεταχείρισης, η απόφαση της εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού που οργανώθηκε από την Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (EPSO), με την οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη η αίτηση επανεξέτασης απόφασης αποκλεισμού από τις εξετάσεις ενός υποψηφίου, παρά την έλλειψη της απόδειξης παραλαβής εκ μέρους του της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που τον πληροφορούσε για την κατάθεση της εν λόγω απόφασης στον ατομικό του φάκελο στον δικτυακό τόπο της EPSO, όταν, μολονότι η προκήρυξη του διαγωνισμού ήταν ασαφής ως προς τον τρόπο κοινοποίησης των αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής, οι πληροφορίες που περιείχε, σε συνδυασμό με το παράρτημά της και τις σαφείς οδηγίες που παρέχονται στον δικτυακό τόπο της EPSO, προέβλεπαν, αφενός, ότι η έναρξη της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεως επανεξέτασης δεν εξαρτάται από την παραλαβή ηλεκτρονικής ειδοποίησης που αποστέλλεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση του υποψηφίου, αλλά αρχίζει να τρέχει από την κατάθεση νέου εγγράφου στον ατομικό του φάκελο στον δικτυακό τόπο της EPSO, και, αφετέρου, ότι ο υποψήφιος έπρεπε να παρακολουθεί τακτικά τον εν λόγω φάκελο, γεγονός που αυτός δεν έπραξε, σε αντίθεση με τον καθήκον του μέριμνας.

(βλ. σκέψεις 61, 72, 80, 81, 87 και 88)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 17 Μαΐου 2006, T‑95/04, Lavagnoli κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2‑121 και II‑A‑2‑569, σκέψεις 45 και 48