WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 10 listopada 2009 r.

Sprawa F‑71/08

N

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Wyznaczenie celów – Oczywisty błąd w ocenie – Dopuszczalność – Środek niewywołujący niekorzystnych skutków

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której N żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 12 września 2007 r. w sprawie przyjęcia sprawozdania z jego oceny za 2006 r. i decyzji przewodniczącego Parlamentu z dnia 22 maja 2008 r. oddalającej jego zażalenie na ww. decyzję.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji sekretarza generalnego Parlamentu z dnia 12 września 2007 r. w sprawie przyjęcia ostatecznego sprawozdania z oceny skarżącego za okres od dnia 16 sierpnia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Parlament zostaje obciążony kosztami postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Interes prawny – Skarga o stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny – Urzędnik przeniesiony z urzędu do innej instytucji – Nieuwzględnienie omawianego sprawozdania przez tę instytucję

(regulamin pracowniczy, art. 43)

2.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Obowiązek zapoznania zainteresowanego urzędnika z dokumentem określającym cele wyznaczone jego jednostce organizacyjnej

(regulamin pracowniczy, art. 43)

1.      Sprawozdanie z oceny urzędnika, niezależnie od jego przyszłej przydatności, stanowi pisemny i formalny dowód jakości pracy wykonanej przez zainteresowanego. Ocena ta nie ogranicza się do zwykłego opisu zadań wykonanych przez niego w odnośnym okresie, lecz zawiera dodatkowo ocenę przymiotów, jakimi osoba podlegająca ocenie wykazała się przy wykonywaniu działalności zawodowej. W związku z tym każdy urzędnik ma prawo do sprawiedliwej i zgodnej z zasadami słuszności oceny swojej pracy. W konsekwencji zgodnie z prawem do skutecznej ochrony sądowej, urzędnik ma w każdym przypadku prawo do kwestionowania sprawozdania ze swojej oceny ze względu na jego treść lub ze względu na to, że zostało sporządzone niezgodnie z zasadami określonymi w regulaminie pracowniczym.

Tym samym przeniesienie urzędnika z urzędu do innej instytucji, nieuwzględnienie przez tę nową instytucję zatrudniającą sprawozdań z oceny sporządzonych w poprzedniej instytucji oraz awans urzędnika w nowej instytucji nie mogą sprawić, że traci on interes prawny w odwołaniu się od ostatecznego sprawozdania z oceny, sporządzonego przez instytucję poprzednio go zatrudniającą.

(zob. pkt 33, 34)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑198/07 P Gordon przeciwko Komisji, 22 grudnia 2008 r., Zb.Orz. s. I‑10701, pkt 44, 45

2.      Z art. 10–12 przyjętych przez Parlament ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że w trakcie spotkania w sprawie oceny instytucja ta powinna przekazać każdemu ze swych urzędników lub pracowników dokument wskazujący cele wyznaczone na nadchodzący rok jego dyrekcji, wydziałowi lub innej jednostce organizacyjnej. Dokument ten stanowi zasadniczy element przy ocenie wyników pracy urzędnika lub pracownika w następnym roku oraz przy sporządzaniu jego sprawozdania z oceny. Ponadto organ administracji powinien, jeżeli urzędnik lub pracownik zwróci się o to podczas rozmowy w sprawie oceny, sporządzić dokument zawierający dalsze wyjaśnienia w przedmiocie wyznaczonych jemu osobiście celów.

Chociaż powyższe przepisy nie regulują wyraźnie sytuacji zatrudnienia urzędnika po raz pierwszy lub przeniesienia urzędnika w trakcie roku kalendarzowego z innej instytucji do Parlamentu, nie można ich interpretować w ten sposób, że Parlament nie jest zobowiązany zapoznać takiego urzędnika z dokumentem określającym cele wyznaczone jego jednostce organizacyjnej, do których realizacji ma się on przyczyniać. Tego rodzaju dokument, istniejący dla każdego wydziału czy jednostki organizacyjnej bez względu na procedurę sporządzania sprawozdania z oceny poszczególnych urzędników lub pracowników, stanowi bowiem punkt odniesienia dla oceny wyników pracy urzędnika lub pracownika oraz sporządzenia sprawozdania z oceny. Jakakolwiek inna interpretacja powyższych przepisów naruszałaby zasadę równości, jako że w jej wyniku w zakresie określania celów stosowano by wobec urzędników lub pracowników odmienne traktowanie w zależności od chwili rozpoczęcia przez nich pracy w Parlamencie, zaś taka różnica w traktowaniu byłaby nieproporcjonalna w stosunku do różnicy sytuacji wynikającej z takiego kryterium. Ponadto określenia celów tym bardziej wymaga się w przypadku nowego urzędnika, w chwili podjęcia przez niego pracy w wydziale lub jednostce organizacyjnej, w której powinien się jak najszybciej zintegrować.

(zob. pkt 51, 52, 54, 55)