WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 3 grudnia 2013 r.

Sprawa F‑36/13

CT

przeciwko

Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA)

Służba publiczna – Członek personelu tymczasowego – Umowa na czas nieokreślony – Rozwiązanie – Naruszenie powagi urzędu – Utrata zaufania

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, w której CT żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA) z dnia 24 lipca 2012 r. o rozwiązaniu z nim umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego zawartej na czas nieokreślony i odszkodowania.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. CT pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Personel tymczasowy – Rozwiązanie umowy zawartej na czas nieokreślony – Uzasadnienie oparte na utracie zaufania – Kontrola sądowa – Granice

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 47)

2.      Urzędnicy – Prawa i obowiązki – Obowiązek lojalności – Pojęcie – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 12; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 11)

3.      Urzędnicy – Personel tymczasowy – Rozwiązanie umowy zawartej na czas nieokreślony – Uznanie administracyjne – Obowiązek wszczęcia postępowania dyscyplinarnego – Brak

[warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 47 lit. c), art. 49–50a]

1.      Podstawę wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę z członkiem personelu tymczasowego może stanowić zachowanie danego pracownika powodujące utratę zaufania do niego przez organ upoważniony do zawierania umów. Dokonywana przez sąd Unii kontrola zgodności z prawem decyzji o rozwiązaniu umowy ogranicza się do upewnienia się, że nie zachodzi oczywisty błąd lub nadużycie władzy.

(zob. pkt 43)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑223/99 Dejaiffe przeciwko OHIM, 12 grudnia 2000 r., pkt 50–53

Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑283/08 P Longinidis przeciwko Cedefopowi, 7 listopada 2011 r., pkt 83, 84

2.      Artykuł 12 regulaminu pracowniczego stanowi jeden ze szczególnych wyrazów obowiązku lojalności, wymagającego od urzędnika nie tylko powstrzymania się od zachowań godzących w powagę urzędu i szacunek należny instytucji i jej władzom, lecz również wykazania się, tym bardziej jeśli ma on wysoką grupę zaszeregowania, postępowaniem pozostającym poza wszelkimi podejrzeniami, tak aby stale utrzymywać zaufanie łączące go z instytucją.

Należne od urzędnika poszanowanie powagi swego urzędu nie ogranicza się do konkretnej chwili, gdy wykonuje on takie czy inne konkretne zadanie, lecz obowiązuje w każdych okolicznościach.

(zob. pkt 47, 48)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑34/96 i T‑163/96 Connolly przeciwko Komisji, 19 maja 1999 r., pkt 130 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑40/05 Andreasen przeciwko Komisji, 8 listopada 2007 r., pkt 233 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa F‑126/11 de Brito Sequeira Carvalho przeciwko Komisji, 11 września 2013 r., pkt 91

3.      Nawet w razie popełnienia przez członka personelu tymczasowego przewinienia dającego podstawy do zwolnienia z powodów dyscyplinarnych organ upoważniony do zawierania umów nie ma żadnego obowiązku wszczęcia przeciwko zainteresowanemu postępowania dyscyplinarnego, zamiast skorzystania z uprawnienia do jednostronnego rozwiązania umowy, o którym mowa w art. 47 lit. c) warunków zatrudnienia innych pracowników. Decyzja o rozwiązaniu umowy z członkiem personelu tymczasowego na podstawie art. 47 lit. c) warunków zatrudnienia innych pracowników zamiast na podstawie art. 49–50a WZIP dotyczących postępowania dyscyplinarnego mieści się w szerokim zakresie uznania administracji.

(zob. pkt 54)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Dejaiffe przeciwko OHIM, pkt 38

Sąd Unii Europejskiej: ww. sprawa Longinidis przeciwko Cedefopowi, pkt 100 i przytoczone tam orzecznictwo