ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(τρίτο τμήμα)

της 5ης Μαρτίου 2014

Υπόθεση F‑77/13

DC

κατά

Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)

«Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της Ευρωπόλ — Αναπηρία — Επίδομα αναπηρίας — Υπολογισμός των τόκων — Αγωγή αποζημιώσεως — Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο:      Αγωγή βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με την οποία ο DC ζητεί κατ’ ουσίαν να υποχρεωθεί η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ ή στο εξής: Υπηρεσία) να του καταβάλει τους τόκους που εκτιμά ότι του οφείλονται επί των ποσών τα οποία του καταβλήθηκαν λόγω της μερικής μόνιμης αναπηρίας του.

Απόφαση:      Η αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Ο DC φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας.

Περίληψη

1.      Ένδικη διαδικασία — Παραδεκτό των προσφυγών ή αγωγών — Προβολή ενστάσεως απαραδέκτου — Ευχέρεια του δικαστή να εκδώσει διάταξη επί τη βάσει του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρα 76 και 78)

2.      Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Ασφάλιση κατά ατυχημάτων και επαγγελματικών νόσων — Αποζημίωση λόγω αναπηρίας συνεπεία ατυχήματος — Πλημμελής επεξεργασία του φακέλου υπαλλήλου της Ευρωπόλ — Αίτημα καταβολής αντισταθμιστικών τόκων — Εφαρμοστέο σύστημα

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ, άρθρο 57)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές — Βλαπτική πράξη — Έννοια — Εκκαθάριση πληροφοριακού χαρακτήρα των οφειλομένων στον ενάγοντα ποσών συνεπεία της αναπηρίας του

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ, άρθρο 57)

4.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Προσφυγή ασκούμενη πριν από τη λήξη της προθεσμίας απαντήσεως στη διοικητική ένσταση — Απαράδεκτο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ, άρθρο 93 § 2)

1.      Ακόμα και αν ο καθού πρότεινε ένσταση απαραδέκτου με χωριστό δικόγραφο επί τη βάσει του άρθρου 78 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και ο προσφεύγων διατύπωσε παρατηρήσεις επί της ενστάσεως απαραδέκτου, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραμένει ελεύθερο να εκδώσει διάταξη επί τη βάσει του άρθρου 76 του εν λόγω Κανονισμού, εάν εκτιμά ότι η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη.

(βλ. σκέψη 27)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 30 Οκτωβρίου 2008, F‑48/08, Ortega Serrano κατά Επιτροπής, σκέψη 23

2.      Πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται αίτημα καταβολής αντισταθμιστικών τόκων επί του κεφαλαίου που καταβλήθηκε επί τη βάσει του άρθρου 57 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ, υποβληθέν από υπάλληλο της Ευρωπόλ, ως αποζημιώσεως για τις πλημμέλειες της Ευρωπόλ κατά την επεξεργασία του φακέλου του αναπηρίας και για τη συνακόλουθη καθυστέρηση, καθώς και ότι υφίστανται αιτήματα αποζημιώσεως που προβάλλονται κατ’ ακολουθίαν του κοινού συστήματος, από το οποίο διέπεται η εφαρμογή της εξωσυμβατικής ευθύνης.

(βλ. σκέψη 30)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 15 Δεκεμβρίου 1999, T‑300/97, Latino κατά Επιτροπής, σκέψη 99

3.      Ένας αμιγώς πληροφοριακού χαρακτήρα λογαριασμός των ποσών που οφείλονται λόγω μερικής μόνιμης αναπηρίας υπαλλήλου της Ευρωπόλ επί τη βάσει του άρθρου 57 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ υπό τη μορφή απλού καταλόγου προερχόμενου από μια αρχή ως προς την οποία δεν αποδείχθηκε ότι ενήργησε εξ ονόματος του διευθυντή της Ευρωπόλ, δεν μπορεί πράγματι να θεωρηθεί ως βλαπτική πράξη, δυνάμενη να μεταβάλει κατάφωρα τη νομική κατάσταση του εν λόγω υπαλλήλου.

(βλ. σκέψη 37)

4.      Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 93, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ, προσφυγή είναι παραδεκτή μόνον αν, μεταξύ άλλων, η διοικητική ένσταση που στρέφεται κατά της αποφάσεως την ακύρωση της οποίας ζήτησε ο προσφεύγων απορρίφθηκε προηγουμένως ρητά ή σιωπηρά, οπότε προσφυγή ασκηθείσα πριν από την έκδοση ή την ύπαρξη μιας τέτοιας αποφάσεως είναι πρόωρη και, ως εκ τούτου, απαράδεκτη.

(βλ. σκέψη 39)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 7 Φεβρουαρίου 1991, T‑18/89 και T‑24/89, Ταγαράς κατά Δικαστηρίου, σκέψεις 50 και 51