ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 9ης Σεπτεμβρίου 2014

Υπόθεση F‑98/13

Rainer Moriarty

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Υπαλληλική υπόθεση — Προαγωγή — Περίοδος προαγωγών 2012 — Μη εγγραφή του προσφεύγοντα στον πίνακα των προαχθέντων υπαλλήλων — Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο R. Moriarty ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί μη προαγωγής του κατά την περίοδο προαγωγών 2012, καθώς και την ακύρωση της αποφάσεως περί προαγωγής άλλου υπαλλήλου.

Απόφαση:      Η προσφυγή του R. Moriarty απορρίπτεται ως προδήλως νόμω αβάσιμη. Ο R. Moriarty φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Προαγωγή — Συγκριτική εξέταση των προσόντων — Διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως — Στοιχεία που μπορούν να ληφθούν υπόψη — Συμπλήρωση του απαιτούμενου ορίου αναφοράς κατά την προηγούμενη περίοδο προαγωγών — Περιεχόμενο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων άρθρο 45)

Η Διοίκηση, στο πλαίσιο της συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων των υποψηφίων προς προαγωγή υπαλλήλων, διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η ύπαρξη όμως της διακριτικής αυτής ευχέρειας δεν μπορεί να απαλλάξει τη Διοίκηση από την υποχρέωση να εξετάζει με επιμέλεια και αμεροληψία όλα τα κρίσιμα στοιχεία της κάθε περιπτώσεως. Ειδικότερα, το γεγονός ότι ο υπάλληλος κατά την προηγούμενη περίοδο προαγωγών είχε ήδη συμπληρώσει το απαιτούμενο όριο αναφοράς αποτελεί στοιχείο αξιολογήσεως που μπορεί να ληφθεί λυσιτελώς υπόψη, υπό την προϋπόθεση ότι ο υπάλληλος δεν έπαυσε να συγκεντρώνει τα απαιτούμενα προσόντα μετά την περίοδο προαγωγών κατά την οποία είχε προταθεί για προαγωγή. Παρά ταύτα, η Διοίκηση δεν μπορεί να προαγάγει έναν υπάλληλο για τον λόγο και μόνον ότι έχει συμπληρώσει το απαιτούμενο όριο αναφοράς.

Εξάλλου, η απονομή τριών μορίων αξιολογήσεως, που καταδεικνύει εξαιρετικές ικανότητες κατά τη διάρκεια συγκεκριμένου έτους, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό στοιχείο για τη μεταγενέστερη συγκριτική αξιολόγηση των υπαλλήλων ιδίου βαθμού ενόψει προαγωγής.

(βλ. σκέψεις 24, 31 και 33)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση Casini κατά Επιτροπής, T‑132/03, Casini κατά Επιτροπής, EU:T:2005:324, σκέψη 69

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Berrisford κατά Επιτροπής, F-107/06, EU:F:2007:172, σκέψεις 72 επ.· Hau κατά Κοινοβουλίου, F-125/07, EU:F:2009:131, σκέψη 27· Barbin κατά Κοινοβουλίου, F-68/09, EU:F:2011:11, σκέψη 83, και Μαντζουράτος κατά Κοινοβουλίου, F-64/10, EU:F:2011:72, σκέψη 66