Language of document : ECLI:EU:F:2011:124

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 20 lipca 2011 r.

Sprawa F-116/10

Sandro Gozi

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Obowiązek wspomagania – Artykuł 24 regulaminu pracowniczego – Zwrot kosztów adwokackich poniesionych w ramach postępowania przed sądem krajowym

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której S. Gozi żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji w sprawie dokonania na jego rzecz zwrotu kwoty 24 480 EUR, którą uiścił tytułem kosztów adwokackich w ramach postępowania sądowego we Włoszech, oraz nakazania Komisji wypłacenia mu tej kwoty.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Skarżący zostaje obciążony całością kosztów postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zakres stosowania

(regulamin pracowniczy, art. 24)

2.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Wprowadzenie w życie – Przesłanka – Uprzedni wniosek zainteresowanego – Wyjątek

(regulamin pracowniczy, art. 24)

3.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Wprowadzenie w życie – Przesłanka – Uprzedni wniosek zainteresowanego – Przesłanki dopuszczalności wniosku

(regulamin pracowniczy, art. 24)

4.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 24 akapit pierwszy)

5.      Urzędnicy – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Zgodność z prawem odmowy podjęcia środków przez instytucję

(regulamin pracowniczy, art. 24)

1.      Ze względu na to, że art. 24 regulaminu pracowniczego ma na celu zapewnienie urzędnikom bezpieczeństwa obecnie i na przyszłość, aby umożliwić im, w ogólnym interesie służby, lepsze wypełnianie obowiązków, nałożony na instytucje obowiązek wspomagania nie ogranicza się do pracowników czynnych zawodowo, lecz dotyczy wszystkich urzędników, w tym również przebywających na urlopie z przyczyn osobistych.

(zob. pkt 12)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 229/84 Sommerlatte przeciwko Komisji, 12 czerwca 1986 r., pkt 19

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑34/96 i T‑163/96 Connolly przeciwko Komisji, 19 maja 1999 r., pkt 130


2.      Co do zasady to do zainteresowanego urzędnika należy złożenie do zatrudniającej go instytucji wniosku o udzielenie wsparcia, chyba że występują pewne wyjątkowe okoliczności tego rodzaju, że wymagają one od instytucji podjęcia – bez uprzedniego wniosku zainteresowanego, tylko z własnej inicjatywy – określonego działania wspomagającego.

(zob. pkt 13)

Odesłanie:

Trybunał: ww. sprawa Sommerlatte przeciwko Komisji, pkt 20

3.      Wniosek urzędnika o udzielenie wsparcia jest dopuszczalny, nawet gdy bez żadnych dodatkowych wyjaśnień ogranicza się on w nim do powołania się na obowiązek wspomagania zapisany w art. 24 regulaminu pracowniczego lub odwrotnie, gdy zważywszy na jednoznaczne brzmienie jego wniosku zamierzał się na niego powołać, chociaż nie wymienił wyraźnie tego przepisu.

Ponadto, ponieważ art. 24 akapit drugi regulaminu pracowniczego daje urzędnikom możliwość uzyskania rekompensaty szkód spowodowanych przez zniewagi lub zniesławienia, na jakie byli narażeni ze względu na zajmowane stanowisko lub pełnione obowiązki, okoliczność, że taki wniosek o udzielenie wsparcia ma po prostu postać wniosku o odszkodowanie zmierzającego do uzyskania zwrotu kosztów adwokackich jest nieistotna z punktu widzenia tego, jak należy prawnie zakwalifikować ten wniosek.

Ponadto, chociaż złożenie przez urzędnika do zatrudniającej go instytucji wniosku o udzielenie wsparcia jest co do zasady dopuszczalne od początku trwania dotyczącego go postępowania karnego, to z racji tego, że art. 24 regulaminu pracowniczego ma właśnie na celu zapewnienie obrony urzędnikom oskarżonym przed sądem ze względu na zajmowane stanowisko lub pełnione obowiązki, sam fakt, że zainteresowany zwrócił się do swojej instytucji dopiero po zakończeniu dotyczącego go postępowania, nie stoi zatem na przeszkodzie temu, by mógł wystąpić z wnioskiem o udzielenie wsparcia.

(zob. pkt 14, 16, 17)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 224/87 Koutchoumoff przeciwko Komisji, 26 stycznia 1989 r.

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑59/92 Caronna przeciwko Komisji, 26 października 1993 r., pkt 65

4.      Administracja powinna, na podstawie spoczywającego na niej obowiązku wspomagania, wynikającego z art. 24 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego, w razie zaistnienia zdarzenia zakłócającego porządek i spokój służby, interweniować z całą niezbędną stanowczością i reagować z szybkością i troską, jakiej wymagają okoliczności danego przypadku w celu ustalenia faktów i możliwości wyciągnięcia odpowiednich konsekwencji przy pełnej znajomości stanu rzeczy.

Jakkolwiek obowiązek wspomagania, o którym mowa w art. 24 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego stanowi ustanowioną regulaminem gwarancję o zasadniczym znaczeniu dla urzędnika, to trzeba jeszcze, by urzędnik ten przedstawił informacje sugerujące na pierwszy rzut oka, że działania osób trzecich, takie jak oskarżenia o oszustwo, dotyczą go z uwagi na jego status i sprawowane przez niego obowiązki oraz że są niezgodne z prawem w świetle mającego zastosowanie prawa krajowego. Gdyby bowiem urzędnikowi nie zostały narzucone takie wymogi, administracja byłaby zmuszona udzielać wsparcia, gdy tylko jeden z jej urzędników poskarżyłby się na okoliczności rzekomo mające związek z wykonywanymi przez niego obowiązkami, bez względu na charakter tych okoliczności, powagę złożonej skargi oraz szanse jej powodzenia.

(zob. pkt 23, 24)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 180/87 Hamill przeciwko Komisji, 5 października 1988 r., ww. sprawa Koutchoumoff przeciwko Komisji

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑67/99 K przeciwko Komisji, 27 czerwca 2000 r., pkt 34–42

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑75/09 Wenig przeciwko Komisji, 23 listopada 2010 r., pkt 48

5.      Zgodność z prawem odmowy podjęcia przez instytucję środków na podstawie art. 24 regulaminu pracowniczego należy oceniać w świetle informacji posiadanych przez nią w chwili wydania przez nią decyzji.

(zob. pkt 25)

Odesłanie:

Trybunał: ww. sprawa Koutchoumoff przeciwko Komisji