Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesverwaltungsgericht Steiermark (Austria) w dniu 14 listopada 2018 r. – ZR, BS, AR
(Sprawa C-713/18)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landesverwaltungsgericht Steiermark
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ZR, BS, AR
Strona pozwana: Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld
Przy udziale: Finanzpolizei
Pytania prejudycjalne
Czy art. 56 TFUE oraz dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług1 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE2 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one normie krajowej, która w odniesieniu do naruszeń obowiązków formalnych w wypadku transgranicznego wykorzystania siły roboczej, takich jak brak posiadania dostępnych do weryfikacji dokumentów dotyczących wynagrodzeń oraz ubezpieczenia społecznego lub niezgłoszenie centralnej jednostce koordynacyjnej, przewiduje bardzo wysokie grzywny, a w szczególności wysokie kary minimalne, które nakłada się na zasadzie kumulacji za każdego pracownika, którego dotyczy naruszenie?
W przypadku gdy na pytanie pierwsze nie zostanie udzielona odpowiedź twierdząca:
Czy art. 56 TFUE oraz dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one nakładaniu grzywien na zasadzie kumulacji w razie naruszeń obowiązków formalnych w przypadku transgranicznego wykorzystania siły roboczej bez absolutnych wysokości maksymalnych?
____________
1 Dz.U. 1997, L 18, s. 1.
2 Dz.U. 2014, L 159, s. 11.