Verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door het Hof van beroep te Brussel (België) op 30 augustus 2019 – Facebook Ireland Limited, Facebook INC, Facebook Belgium BVBA tegen Gegevensbeschermingsautoriteit
(Zaak C-645/19)
Procestaal: Nederlands
Verwijzende rechter
Hof van beroep te Brussel
Partijen in het hoofdgeding
Verzoeksters: Facebook Ireland Limited, Facebook INC, Facebook Belgium BVBA
Verweerster: Gegevensbeschermingsautoriteit
Prejudiciële vragen
Moeten de artikelen [55, lid 1], 56-58 en 60-66 van verordening 2016/6791 van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van richtlijn 95/46/EG [hierna de AVG], gelezen in samenhang met de artikelen 7, 8 en 47, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, in die zin uitgelegd worden dat een toezichthoudende autoriteit die krachtens in uitvoering van artikel [58, lid 5], van deze verordening aangenomen nationale wetgeving de bevoegdheid heeft om tegen inbreuken op deze verordening een rechtsvordering in te stellen bij een rechtbank van haar lidstaat, die bevoegdheid niet kan uitoefenen in verband met een grensoverschrijdende verwerking als zij niet de leidende toezichthoudende autoriteit inzake die grensoverschrijdende verwerking is?
Maakt het daarbij een verschil uit als de verwerkingsverantwoordelijke van die grensoverschrijdende verwerking niet in die lidstaat haar hoofdvestiging heeft maar er wel een andere vestiging heeft?
Maakt het daarbij een verschil uit of de nationale toezichthoudende autoriteit de rechtsvordering instelt tegen de hoofdvestiging van de verwerkingsverantwoordelijke dan wel tegen de vestiging in haar eigen lidstaat?
Maakt het daarbij een verschil uit als de nationale toezichthoudende autoriteit de rechtsvordering reeds ingesteld heeft vóór de datum waarop deze verordening van toepassing geworden is (25 mei 2018)?
Ingeval het antwoord op de eerste vraag positief zou zijn, heeft artikel [58, lid 5], van de AVG rechtstreekse werking, zodat een nationale toezichthoudende autoriteit zich op voormeld artikel kan steunen om een gerechtelijke procedure tegen particuliere partijen in te leiden of voort te zetten, zelfs indien artikel [58, lid 5], van de AVG niet specifiek is omgezet in de wetgeving van de lidstaten, niettegenstaande zulks vereist is?
Indien het antwoord op de vorige vragen positief zou zijn, zou het resultaat van dergelijke procedures in de weg kunnen staan van een tegengestelde bevinding van de leidende toezichthoudende autoriteit in het geval dat de leidende toezichthoudende autoriteit dezelfde of soortgelijke grensoverschrijdende verwerkingsactiviteiten onderzoekt overeenkomstig het mechanisme vervat in de artikelen 56 en 60 van de AVG?
____________
1 PB 2016, L 119, blz. 1.