WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 30 września 2010 r.
Sprawa F‑107/05
Gergely Toth
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Członek personelu tymczasowego – Grupa zaszeregowania – Grupy zaszeregowania podane w ogłoszeniu o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy – Zmiana zasad zaszeregowywania członków personelu tymczasowego dokonana po publikacji ogłoszeń o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy – Zaszeregowanie do grupy na podstawie nowych, mniej korzystnych przepisów – Przepisy przejściowe – Zastosowanie na zasadzie analogii – Artykuł 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Proporcjonalność – Zasada dobrej administracji
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której G. Toth żąda: stwierdzenia nieważności po pierwsze, decyzji Komisji z dnia 20 lipca 2005 r. w sprawie oddalenia jego zażalenia, a po drugie, umowy, podpisanej w dniu 17 stycznia 2005 r. w zakresie, w jakim ustalono w niej jego grupę zaszeregowania; pomocniczo także zasądzenia od Komisji odszkodowania na swą rzecz.
Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji Komisji w sprawie zaszeregowania skarżącego do grupy A*6, stopień 2, zawartej w art. 3 umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego, podpisanej w dniu 17 stycznia 2005 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez skarżącego. Rada Unii Europejskiej, występująca w charakterze interwenienta, pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Personel tymczasowy – Zatrudnienie – Grupa zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące powołania do grupy zaszeregowania
(regulamin pracowniczy, art. 5 ust. 1–4, załącznik XIII, art. 12 ust. 3; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 10 akapit drugi; rozporządzenie Rady nr 723/2004)
2. Prawo Unii – Przepisy przejściowe – Ścisła wykładnia
3. Urzędnicy – Zasady – Zasada dobrej administracji – Zakres
1. Ponieważ rozporządzenie nr 723/2004 zmieniające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników (WZIP) nie zawiera przepisu przejściowego regulującego zaszeregowanie do grupy członków personelu tymczasowego zatrudnionych po wejściu w życie tego rozporządzenia, czyli po dniu 1 maja 2004 r., na podstawie ogłoszeń o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy opublikowanych przed tą datą i nie istnieją przepisy wewnętrzne, które obowiązywałyby w tym zakresie, jedynie art. 10 akapit drugi WZIP posłużyć może za podstawę takiego zaszeregowania.
Z art. 10 WZIP wynika, że administracji przysługuje uznanie w kwestii ustalenia zaszeregowania członków personelu tymczasowego do grupy. W braku wewnętrznych przepisów w tym zakresie granice uznania wyznacza jedynie obowiązek zatrudnienia omawianych członków personelu w grupie zaszeregowania podanej w ogłoszeniu o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy oraz konieczność przestrzegania struktury kategorii lub grup funkcyjnych, określonej w art. 5 ust. 1–4 regulaminu pracowniczego.
W tych okolicznościach oraz w sytuacji, gdy podana w ogłoszeniu o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy grupa zaszeregowania została zniesiona, instytucja może wzorować się na rozwiązaniu przyjętym przez prawodawcę przy uchwalaniu załącznika XIII do regulaminu pracowniczego i stosować w drodze analogii art. 12 ust. 3 wspomnianego załącznika, który dotyczy zaszeregowania urzędników wpisanych na listę odpowiednich kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r., zatrudnionych między dniem 1 maja 2004 r. a dniem 30 kwietnia 2006 r.
(zob. pkt 55, 58, 59, 69, 73, 74, 76)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑21/06 Da Silva przeciwko Komisji, 28 czerwca 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑179, II‑A‑1‑981, pkt 64, 68, 79
2. Przepis przejściowy podlega zasadniczo ścisłej wykładni, która a priori sprzeciwia się jego stosowaniu w drodze analogii. Ścisła wykładnia uzasadniona jest tym, że przepisy przejściowe stanowią odejście od norm i zasad o stałym charakterze, które miałyby bezpośrednie zastosowanie do danego stanu faktycznego w braku systemu przejściowego.
Natomiast w braku przepisów o stałym charakterze administracja może stosować w drodze analogii art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, nie postępując przy tym wbrew jego przejściowemu charakterowi.
(zob. pkt 71–74)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 77/82 Peskeloglou, 23 marca 1983 r., Rec. s. 1085, pkt 11–15; sprawy połączone C‑267/95 i C‑268/95 Merck i Beecham, 5 grudnia 1996 r., Rec. s. I‑6285, pkt 23, 24; sprawa C‑462/05 Komisja przeciwko Portugalii, 12 czerwca 2008 r., Zb.Orz. s. I‑4183, pkt 53, 54
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑252/97 Dürbeck przeciwko Komisji, 19 września 2000 r., Rec. s. II‑3031, pkt 66, 70
Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa Da Silva przeciwko Komisji, pkt 64, 68, 79
3. Na podstawie zasady dobrej administracji administracja ma obowiązek, aby rozstrzygając o sytuacji urzędnika, uwzględnić całość informacji, które mogą wpłynąć na jej decyzję, a w związku z tym naruszenie tej zasady może prowadzić do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
(zob. pkt 85)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑11/03 Afari przeciwko EBC, 16 marca 2004 r., RecFP s. I‑A‑65, II‑267, pkt 42
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑99/06 López Teruel przeciwko OHIM, 22 maja 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑147, II‑A‑1‑797, pkt 92