Αναίρεση που άσκησε στις 23 Νοεμβρίου 2018 η SC κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-242/17, SC κατά Eulex Κοσσυφοπέδιο
(Υπόθεση C-730/18 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: SC (εκπρόσωποι: A. Kunst, L. Moro, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Eulex Κοσσυφοπέδιο
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·
να δεχθεί την προσφυγή εκτός από τον πέμπτο λόγο,
και επομένως:
να αποφανθεί ότι η EULEX παρέβη τις συμβατικές υποχρεώσεις της κατά την εκτέλεση της συμβάσεως και κατά την εφαρμογή του σχεδίου επιχειρήσεων (OPLAN) και του δόγματος επιχειρήσεων (Conops), τις τυποποιημένες διαδικασίες λειτουργίας (SOPs), δηλαδή τις τυποποιημένες διαδικασίες για την αναδιοργάνωση και την επιλογή προσωπικού και τις αρχές της δίκαιης κρίσεως και της καλής πίστεως με αποτέλεσμα να θεμελιώνεται το δικαίωμα της αναιρεσείουσας για αποζημίωση·
να αποφανθεί ότι η EULEX παρέβη τις εξωσυμβατικές υποχρεώσεις της έναντι της αναιρεσείουσας προσβάλλοντας το δικαίωμα της τελευταίας για δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας (άρθρο 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ), το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως καθώς και παραβιάζοντας την αρχή της αμεροληψίας (άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ) με αποτέλεσμα να θεμελιώνεται το δικαίωμα της αναιρεσείουσας για αποζημίωση·
να διαπιστώσει ότι η απόφαση για τον εσωτερικό διαγωνισμό του 2016 και για τη μη ανανέωση της συμβάσεως εργασίας της αναιρεσείουσας είναι παράνομη·
να υποχρεώσει την EULEX να καταβάλει στην αναιρεσείουσα προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας ποσό που αντιστοιχεί σε οφειλόμενους μισθούς 19 μηνιαίων μικτών αποδοχών πλέον ημερησίων αποζημιώσεων και μισθολογικών αυξήσεων και επιπλέον, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης το ποσό των 50 000 ευρώ λόγω των μη νόμιμων αποφάσεων/ενεργειών της EULEX·
επικουρικώς:
να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την κρίνει επί της ουσίας·
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την αναίρεσή της η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ήταν αρμόδιο να αποφανθεί επί της υποθέσεώς της. Υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε την προσφυγή της ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και ως εν μέρει παντελώς στερούμενη νομικού ερείσματος.
Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει πέντε λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλει παράβαση του άρθρου 272 ΣΛΕΕ καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο χαρακτηρίζοντας εκ νέου το τρίτο αίτημα (δηλαδή την προσφυγή της αναιρεσείουσας βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ προκειμένου να κριθεί παράνομη η απόφαση για τον εσωτερικό διαγωνισμό του 2016 και τη μη ανανέωση της συμβάσεως) ως προσφυγή ακυρώσεως κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ και απορρίπτοντας την προσφυγή αυτή ως απαράδεκτη.
Το Δικαστήριο δεν ήταν αρμόδιο να προβεί σε εκ νέου χαρακτηρισμό, ο οποίος είναι αντίθετος προς τη ρητή βούληση της αναιρεσείουσας. Το Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν της παρείχε τη δυνατότητα να εκφράσει την άποψή της για τον εκ νέου χαρακτηρισμό.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει παράβαση του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, προσβολή του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής της αναιρεσείουσας κατά το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αρνούμενο να αναγνωρίσει την κατά το άρθρο 272 ΣΛΕΕ αρμοδιότητά του ως προς το τρίτο αίτημα και να κρίνει επί της ουσίας της υποθέσεως.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι η προσφυγή με αίτημα τη διαπίστωση του παράνομου χαρακτήρα της απόφασης για τον εσωτερικό διαγωνισμό του 2016 και για τη μη ανανέωση της σύμβασης κατά το άρθρο 272 ΣΛΕΕ αποτελεί στην πραγματικότητα προσφυγή ακυρώσεως κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ και ότι οι αποφάσεις αυτές δεν στηρίζονται σε κανόνες που διέπουν τη συμβατική σχέση αλλά αποτελούν διοικητικές πράξεις και δεν μπορούν να προσβληθούν βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλει (α) παράβαση των τυποποιημένων διαδικασιών για τη αναδιοργάνωση και την επιλογή προσωπικού, προσβολή του δικαιώματος της χρηστής διοικήσεως και παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας και (β) πλημμελή αιτιολογία καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η μη ανανέωση της συμβάσεως της αναιρεσείουσας ήταν δικαιολογημένη λόγω της αποτυχίας της στον εσωτερικό διαγωνισμό του 2016.
Το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε τα επιχειρήματα που προέβαλε η αναιρεσείουσα με τον πρώτο, δεύτερο και τρίτο λόγο της προσφυγής της, δηλαδή ότι δεν πέτυχε στον εσωτερικό διαγωνισμό του 2016 διότι η πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής δεν παραιτήθηκε και αντιστοίχως δεν εξαιρέθηκε λόγω πρόδηλης συγκρούσεως συμφερόντων και μεροληψίας εκ μέρους της.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει παράβαση των άρθρων 268 και 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η αγωγή αποζημιώσεως λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης ως προς την απόφαση για τον διαγωνισμό του 2016 και για τη μη ανανέωση της συμβάσεως είναι απαράδεκτη. Η αναιρεσείουσα άσκησε προσφυγή για τη διαπίστωση της παρανομίας η οποία είναι παραδεκτή, συνεπώς είναι παραδεκτή και η σχετική αγωγή αποζημιώσεως.
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλει παράβαση (α) των άρθρων 268 και 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και προσβολή των δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας κατά τα άρθρα 31 και 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (εξωσυμβατική ευθύνη) και (β) των άρθρων 272 και 340, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και των απαιτήσεων του διαγωνισμού του 2014 (συμβατική ευθύνη) καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι είναι νόμω αβάσιμες οι αγωγές αποζημιώσεως λόγω εξωσυμβατικής και συμβατικής ευθύνης σχετικά με τα επαναλαμβανόμενα αιτήματα με τα οποία παρενοχλούνταν η αναιρεσείουσα προκειμένου να υποβληθεί σε δοκιμασίες οδήγησης.
Τα συνεχή αιτήματα της EULEX με τα οποία ζητούσε επανειλημμένως από την αναιρεσείουσα να υποβληθεί σε δοκιμασία οδήγησης παρά το γεγονός ότι είχε επίγνωση της αναπηρίας της στο δεξί χέρι της ήταν παράνομα. Συνεπώς, η αναιρεσείουσα υπέστη ηθική βλάβη με αποτέλεσμα να δικαιούται να λάβει αποζημίωση.
____________