Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Αυγούστου 2018 η České dráhy a.s. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 20 Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-325/16 České dráhy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-538/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: České dráhy a.s. (εκπρόσωποι: K. Muzikář και J. Kindl, advokáti)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-325/16, České dráhy κατά Επιτροπής.

Με την απόφαση αυτή το Γενικό Δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, με την οποία η České dráhy ζητούσε την ακύρωση της αποφάσεως C(2016) 2417 τελικό της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2016, στην υπόθεση AT.40156 – Falcon. Το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής «κατά το μέρος που αφορά άλλες γραμμές πέραν της γραμμής Πράγα-Ostrava και άλλη συμπεριφορά πέραν της εικαζόμενης πρακτικής τιμών κάτω του κόστους». Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε κατά τα λοιπά την προσφυγή. Επίσης, υποχρέωσε τον κάθε διάδικο να φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 20ής Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-325/16, České dráhy κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, EU:T:2018:368, κατά το μέρος που το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε εν μέρει την προσφυγή και κατά το μέρος αυτής που το Γενικό Δικαστήριο έκρινε επί των δικαστικών εξόδων·

να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση C(2016) 2417 τελικό της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2016, στην υπόθεση AT.40156 – Falcon·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της υποθέσεως T-325/16 καθώς και στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.    Πρώτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής ήταν επαρκώς αιτιολογημένη.

Η České dráhy ισχυρίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αιτιολόγησε με επαρκή σαφήνεια και λεπτομερώς την προσβαλλόμενη απόφαση, και ότι ως εκ τούτου δεν συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις που έχει καθιερώσει η νομολογία του Δικαστηρίου. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα, καθόσον δεν ακύρωσε παρ’ όλα αυτά -στο σύνολό της- την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής.

2.    Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του ότι, πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, η Επιτροπή δεν συνεκτίμησε πλήθος αποδείξεων από τις οποίες προέκυπτε ότι η České dráhy δεν ενεργούσε παρανόμως.

Η České dráhy ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, δεν εξέτασε τα πραγματικά περιστατικά που υποδείκνυαν ότι η συμπεριφορά της České dráhy δεν ήταν παράνομη, και εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση (κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας) βασιζόμενη αποκλειστικά σε ορισμένα μεμονωμένα αποδεικτικά στοιχεία, αποκομμένα από το ευρύτερο πλαίσιό τους. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα, καθόσον δεν ακύρωσε παρ’ όλα αυτά -στο σύνολό της- την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής.

3.    Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα τις προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 102 ΣΛΕΕ.

Η České dráhy ισχυρίζεται ότι, δυνάμει του κανονισμού 1/2003, η Επιτροπή δύναται να διερευνά μόνον συμπεριφορά που θα μπορούσε να συνιστά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 101 και/ή του άρθρου 102 ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή διέταξε τη διενέργεια ελέγχου στην έδρα της České dráhy λόγω εικαζόμενης παράβασης του άρθρου 102 ΣΛΕΕ. Η διάταξη αυτή είναι εφαρμοστέα μόνον οσάκις (α) εικάζεται ότι επιχείρηση έχει εκμεταλλευτεί καταχρηστικά τη δεσπόζουσα θέση της στο σύνολο της εσωτερικής αγοράς ή σε σημαντικό τμήμα αυτής και (β) η εικαζόμενη καταχρηστική συμπεριφορά δύναται να επηρεάσει ουσιωδώς το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών. H České dráhy θεωρεί ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι οι εν λόγω προϋποθέσεις συνέτρεχαν στην υπό κρίση υπόθεση.

4.    Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ως προς τα δικαστικά έξοδα είναι εσφαλμένη.

Η České dráhy ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να δεχτεί την προσφυγή στο σύνολό της και επομένως να επιδικάσει σε βάρος της Επιτροπής τα δικαστικά έξοδα της České dráhy.

____________