Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Δεκεμβρίου 2018 η The Yokohama Rubber Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 24 Οκτωβρίου 2018 στην υπόθεση T-447/16, Pirelli Tyre κατά EUIPO

(Υπόθεση C-818/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: The Yokohama Rubber Co. Ltd (εκπρόσωποι: D. Martucci, F. Boscariol de Roberto, avvocati)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Pirelli Tyre SpA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

εφόσον είναι αναγκαίο, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

να καταδικάσει την εταιρεία Pirelli Tyre SpA στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου και του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου ακυρώσεως: Συνιστά το σήμα το σχήμα του προϊόντος κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, σημείο ii, του κανονισμού αριθ. 40/941 ;

Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι, μολονότι η γραφική παράσταση η οποία συνιστά το επίμαχο σημείο δεν εμφανίζει κάποιο περίγραμμα και δεν συνοδεύεται από καμία πρόσθετη περιγραφή, η Pirelli δεν αμφισβητεί ότι ορισμένα από τα μοντέλα ελαστικών της εμφανίζουν, στην επιφάνεια κυλίσεως, μία αυλάκωση στο σχήμα του επίμαχου σημείου. Περαιτέρω, η δυνατότητα που παρέχεται στην αρμόδια αρχή να λάβει υπόψη τα χρήσιμα στοιχεία για τον προσδιορισμό των ουσιωδών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του επίμαχου τρισδιάστατου σημείου επεκτάθηκε και στην εξέταση των δισδιάστατων σημείων. Το Γενικό Δικαστήριο ολοκλήρωσε το σκεπτικό του αποφαινόμενο ότι: «Πλην όμως, διαπιστώνεται ότι, αν αναλυθεί αντικειμενικά και συγκεκριμένα, το επίμαχο σήμα δεν απεικονίζει το σχέδιο ενός πέλματος ελαστικού. Απεικονίζει, το πολύ, μια μεμονωμένη αυλάκωση ενός πέλματος ελαστικού». Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι η νομολογία που αναπτύχθηκε σε σχέση με τρισδιάστατα σήματα που αποτελούνται από την εμφάνιση του προϊόντος ή μέρους του ίδιου του προϊόντος ισχύει επίσης όταν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, το σήμα που υποβάλλεται προς καταχώριση είναι εικονιστικό σήμα που συνίσταται στη δισδιάστατη αναπαράσταση του εν λόγω προϊόντος ή τμήματος του προϊόντος. Στην περίπτωση αυτή, το εμπορικό σήμα ομοίως δεν αποτελείται από σημείο το οποίο δεν έχει σχέση με την εμφάνιση των προϊόντων που καλύπτει. Η γραφική αναπαράσταση του υπό αμφισβήτηση εμπορικού σήματος αναπαράγει επακριβώς το σχήμα του προϊόντος (π.χ. σχέδιο) που καλείται να προσδιορίσει ή του προϊόντος με το οποίο σχετίζεται για τεχνικούς λόγους. Η εξήγηση που παρέχεται από το Γενικό Δικαστήριο, σύμφωνα με την οποία το σημείο δεν αποτελεί σημαντικό μέρος του προϊόντος, είναι αυθαίρετη και αντίκειται στη νομολογία του Δικαστηρίου και του ίδιου του Γενικού Δικαστηρίου. Το ερώτημα δεν είναι εάν το σημείο αποτελεί σημαντικό μέρος του προϊόντος, αλλά εάν το σημείο αποτελεί μέρος του προϊόντος.

Επί του δευτέρου σκέλους του πρώτου λόγου ακυρώσεως: προσέθεσε το τμήμα προσφυγών στο σχήμα στοιχεία που δεν αποτελούσαν μέρος του σημείου και τα οποία ήταν, ως εκ τούτου, ξένα και αλλότρια;

Το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι το τμήμα προσφυγών απέστη από το σχήμα που απεικονίζεται στο επίμαχο σημείο και αλλοίωσε το εν λόγω σχήμα. Δηλαδή, το τμήμα προσφυγών αλλοίωσε τον χαρακτήρα του σημείου, καθόσον προέβαλε ή υπέθεσε την ύπαρξη ξένων ή αλλότριων προς αυτό στοιχείων ή χαρακτηριστικών. Στην πραγματικότητα το τμήμα προσφυγών δεν προσέθεσε στοιχεία στο σημείο, αλλά αξιολόγησε το σχήμα των πραγματικών προϊόντων και όχι ένα αφηρημένο σχήμα. Εάν το σημείο, όπως επιβεβαιώνεται από το Γενικό Δικαστήριο, αποτελεί μια πραγματική αναπαράσταση μέρους των προϊόντων που καλύπτονται από αυτό, είναι αναγκαίο να αναλυθούν τα χαρακτηριστικά του σχήματος που προκύπτει από τη γραφική παράσταση από την άποψη λειτουργίας των σχετικών προϊόντων. Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο φαίνεται να διαπιστώνει ότι το EUIPO προσπάθησε να εντοπίσει κρυμμένα χαρακτηριστικά που δεν ήταν ορατά στο αναπαριστώμενο σχήμα. Αν και η εκτίμηση αυτή πρέπει να περιορίζεται εκ πρώτης όψεως σε ανάλυση του σχήματος, όπως υποβλήθηκε προς καταχώριση, η σχέση μεταξύ του εν λόγω σχήματος (αυλάκωση) και της λειτουργίας των προϊόντων (ελαστικό) απαιτεί την εξέταση πρόσθετων στοιχείων. Κατά την αναιρεσείουσα, η ανάλυση του υποβληθέντος σημείου είναι αρκετά απλή, δεδομένου ότι στα προϊόντα το σήμα εμφανίζεται ως μαζική αναπαραγωγή του σημείου. Κατά συνέπεια, το ερώτημα είναι: «ισοδυναμεί άνευ ετέρου η απεικόνιση με αναπαράσταση ενός λειτουργικού στοιχείου μέρους του προϊόντος;» και όχι, αντίθετα προς τη δήλωση του Γενικού Δικαστηρίου, «ισοδυναμεί άνευ ετέρου η απεικόνιση με αναπαράσταση σημαντικού μέρους ή μικρού τμήματος του προϊόντος;».

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: επί της παραμορφώσεως των πραγματικών περιστατικών

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά την αξιολόγηση όλων των πραγματικών περιστατικών και όλων των εγγράφων που κατατέθηκαν από την Yokohama. Στην περίπτωσή μας, προσδιορίστηκαν επακριβώς τα αποδεικτικά στοιχεία που φέρεται ότι έχουν παραμορφωθεί από το Γενικό Δικαστήριο και αποδείχθηκαν τα σφάλματα αξιολόγησης τα οποία, κατά την αναιρεσείουσα, οδήγησαν στην εν λόγω παραμόρφωση. Η παραμόρφωση αυτή είναι προφανής από τα έγγραφα της δικογραφίας του Δικαστηρίου, χωρίς να χρειάζεται να διενεργηθεί νέα εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων.

____________

1 Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).