Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Απριλίου 2020 η WD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση T-320/18, WD κατά EFSA

(Υπόθεση C-167/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: WD (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση T-320/18·

κατά συνέπεια, να δεχτεί τα αιτήματα που προέβαλε η αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και, ως εκ τούτου,

να ακυρώσει την από 14 Ιουλίου 2017 απόφαση που έλαβε ο εκτελεστικός διευθυντής της EFSA, υπό την ιδιότητά του ως αρμόδιας αρχής για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως (στο εξής: ΑΑΣΣΠ), από την οποία προκύπτει ότι η αναιρεσείουσα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των προαχθέντων υπαλλήλων κατά την περίοδο νέων κατατάξεων σε βαθμό του έτους 2017·

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΑΣΣΠ της 9ης Φεβρουαρίου 2018, περί απορρίψεως της από 10 Οκτωβρίου 2017 ενστάσεως κατά της αποφάσεως της 14ης Ιουλίου 2017·

να ακυρώσει την από 9 Αυγούστου 2017 απόφαση που έλαβε ο εκτελεστικός διευθυντής της EFSA, υπό την ιδιότητά του ως ΑΑΣΣΠ, περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της αναιρεσείουσας·

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΑΣΣΠ της 12ης Μαρτίου 2018, περί απορρίψεως της από 10 Νοεμβρίου 2017 ενστάσεως κατά της αποφάσεως της 9ης Αυγούστου 2017·

να επιδικάσει στην αναιρεσείουσα αποζημίωση για τη ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη τις οποίες υπέστη·

να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Όσον αφορά την απόφαση της EFSA της 14ης Ιουλίου 2017 περί μη ανακατατάξεως της αναιρεσείουσας στον βαθμό AST 6 κατά την περίοδο νέων κατατάξεων σε βαθμό του έτους 2017, ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση των εφαρμοστέων δικονομικών κανόνων και, ειδικότερα, των κανόνων περί του παραδεκτού των λόγων ακυρώσεως, σε παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης και σε παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας. Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του εφαρμοστέου νομοθετικού πλαισίου (άρθρο 54 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, απόφαση της 22ας Απριλίου 2008 και έγγραφο καθοδήγησης της 30ής Ιουνίου 2010), σε παράβαση των κανόνων περί αποδείξεως και σε παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης.

Όσον αφορά την απόφαση της EFSA της 9ης Αυγούστου 2017 να μην ανανεώσει τη σύμβαση της αναιρεσείουσας, ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση της απόφασης της 8ης Δεκεμβρίου 2012. Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του καθήκοντος μέριμνας και των οδηγιών της 7ης Μαρτίου 2017 καθώς και σε παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας. Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των εννοιών της πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως και της κατάχρησης εξουσίας, σε παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας και σε παράβαση των κανόνων περί αποδείξεως.

____________