POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 12 lipca 2007 r.

Sprawa F‑143/06

Donato Continolo

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytura – Przeniesienie uprawnień emerytalnych – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której D. Continolo żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 3 stycznia 2006 r. w sprawie przyznania i rozliczenia uprawnień emerytalnych w zakresie, w jakim urlop z przyczyn osobistych, z którego skarżący korzystał od dnia 11 czerwca 1981 r. do dnia 1 marca 1983 r., został w niej uwzględniony jako okres uprawniający do emerytury tylko w wysokości jednego roku, pięciu miesięcy i sześciu dni zamiast jednego roku, ośmiu miesięcy i dwudziestu dni, oraz stwierdzenia nieważności decyzji organu powołującego z dnia 5 września 2006 r. oddalającej jego zażalenie na ww. decyzję z dnia 3 stycznia 2006 r.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako w sposób oczywisty niedopuszczalna. Każda ze stron pokryje własne koszty postępowania.

Streszczenie

Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Identyczność przedmiotu i podstawy

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 90, 91)

Na podstawie art. 91 ust. 2 regulaminu pracowniczego skarga jest dopuszczalna o tyle tylko, o ile organowi powołującemu przedłożono wcześniej zażalenie w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego na akt niekorzystny, w terminie trzech miesięcy, o którym mowa jest w tym przepisie.

Niedopuszczalna jest skarga urzędnika na decyzję administracji ustalającą jego uprawnienia emerytalne, jeśli uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej zostało złożone na późniejszą decyzję administracji odrzucającą wniosek o przynależność ze skutkiem wstecznym do wspólnotowego systemu emerytalnego. Skarga złożona na pierwszą decyzję nie została bowiem poprzedzona uprzednim zażaleniem w tym samym przedmiocie i tym samym nie spełnia warunku określonego w art. 91 ust. 2 regulaminu pracowniczego. Ponadto, zakładając nawet, że zażalenie – w zakresie, w jakim dotyczy obliczenia przez administrację uprawnień emerytalnych skarżącego – może jednocześnie być uznane za kwestionujące zgodność z prawem pierwszej decyzji i w efekcie uznane za złożone również na tę decyzję, powinno było zostać złożone w terminie regulaminowym.

(zob. pkt 18, 22–24)