Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Köln (Niemcy) w dniu 28 sierpnia 2020 r. – Phantasialand / Finanzamt Brühl

(Sprawa C-406/20)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Köln

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Phantasialand

Druga strona postępowania: Finanzamt Brühl

Pytania prejudycjalne

Czy można powołać się na wymienienie w pkt 7 załącznika III w związku z art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE¹ targów, wesołych miasteczek i parków rozrywki, aby dokonać rozróżnienia dla celów opodatkowania parku rozrywki stawką podstawową, mimo że określenie „park rozrywki” obejmuje przedsiębiorstwa z branży wesołych miasteczek i parków rozrywki prowadzące działalność zarówno stacjonarną, jak i niestacjonarną?

Czy orzecznictwo Trybunału, zgodnie z którym kontekst różnych świadczeń może skutkować tym, że nie są one podobne, znajduje zastosowanie do działalności w postaci parków rozrywki prowadzonej przez przedsiębiorstwa z branży wesołych miasteczek i parków rozrywki w formie niestacjonarnej i stacjonarnej?

W przypadku udzielenia na drugie pytanie prejudycjalne odpowiedzi przeczącej:    

Czy „punkt widzenia przeciętnego konsumenta”, który w świetle orzecznictwa Trybunału stanowi kluczowy element zasady neutralności podatku obrotowego, stanowi „perspektywę teoretyczną”, która nie może być przedmiotem postępowania dowodowego w postaci opinii biegłego?

____________

¹ Dyrektywa Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1).