Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal d’arrondissement (Λουξεμβούργο) στις 24 Ιανουαρίου 2020 – WM κατά Luxembourg Business Registers
(Υπόθεση C-37/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal d’arrondissement
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: WM
Καθού: Luxembourg Business Registers
Προδικαστικά ερωτήματα
Ερώτημα 1: όσον αφορά την έννοια των «εξαιρετικών περιπτώσεων»
1 α/ Πρέπει το άρθρο 30, παράγραφος 9, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας1 , όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ2 , στον βαθμό που εξαρτά τον περιορισμό της προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικά με τους οικονομικούς δικαιούχους από «εξαιρετικές περιπτώσεις που θα καθοριστούν από το εθνικό δίκαιο», να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει στο εθνικό δίκαιο να καθορίσει ότι η έννοια των «εξαιρετικών περιπτώσεων» ισοδυναμεί αποκλειστικά με «δυσανάλογο κίνδυνο, κίνδυνο εξαπάτησης, απαγωγής, εκβιασμού, εκβίασης, παρενόχλησης, βίας ή εκφοβισμού», έννοιες οι οποίες ήδη αποτελούν προϋπόθεση εφαρμογής του περιορισμού της προσβάσεως μέσω της διατυπώσεως του προαναφερθέντος άρθρου 30, παράγραφος 9;
1 β/ Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 1α/, και στην περίπτωση που το εθνικό δίκαιο μεταφοράς έχει ορίσει την έννοια των «εξαιρετικών περιπτώσεων» μόνο με παραπομπή στις απρόσφορες έννοιες «[σε] δυσανάλογο κίνδυνο, [σε] κίνδυνο εξαπάτησης, απαγωγής, εκβιασμού, εκβίασης, παρενόχλησης, βίας ή εκφοβισμού», πρέπει το προαναφερθέν άρθρο 30, παράγραφος 9, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει στον εθνικό δικαστή να αγνοήσει την προϋπόθεση των «εξαιρετικών περιπτώσεων» ή η παράλειψη του εθνικού νομοθέτη θα πρέπει να καλυφθεί με προσδιορισμό της έννοιας των «εξαιρετικών περιπτώσεων» μέσω νομολογιακής διαπλάσεως; Στην τελευταία αυτή περίπτωση, δεδομένου ότι πρόκειται, σύμφωνα με του προαναφερθέν άρθρο 30, παράγραφος 9, για προϋπόθεση της οποίας το περιεχόμενο καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο, είναι δυνατόν να καθοδηγήσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον εθνικό δικαστή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τελευταίο αυτό ερώτημα, ποιες είναι οι κατευθυντήριες γραμμές που πρέπει να καθοδηγήσουν τον εθνικό δικαστή για τον καθορισμό του περιεχομένου της έννοιας των «εξαιρετικών περιπτώσεων»;
Ερώτημα 2: όσον αφορά την έννοια του «κινδύνου»
2 α/ Πρέπει το άρθρο 30, παράγραφος 9, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ, στον βαθμό που εξαρτά τον περιορισμό της προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικά με τους οικονομικούς δικαιούχους από «δυσανάλογο κίνδυνο, κίνδυνο εξαπάτησης, απαγωγής, εκβιασμού, εκβίασης, παρενόχλησης, βίας ή εκφοβισμού», να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αναφέρεται σε οκτώ συνολικά περιπτώσεις, εκ των οποίων η πρώτη αντιστοιχεί σε γενικό κίνδυνο που τελεί υπό την προϋπόθεση της δυσαναλογίας και οι επτά επόμενες αντιστοιχούν σε ειδικούς κινδύνους που δεν τελούν υπό την προϋπόθεση της δυσαναλογίας ή υπό την έννοια ότι αναφέρεται σε επτά συνολικά περιπτώσεις η κάθε μία εκ των οποίων αντιστοιχεί σε έναν ειδικό κίνδυνο που τελεί υπό την προϋπόθεση της δυσαναλογίας;
2 β/ Πρέπει το άρθρο 30, παράγραφος 9, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 201[5], σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ, στον βαθμό που εξαρτά τον περιορισμό της προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικά με τους οικονομικούς δικαιούχους από «κίνδυνο», να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι περιορίζει την εκτίμηση αναφορικά με την ύπαρξη και την έκταση του εν λόγω κινδύνου αποκλειστικά στους δεσμούς του οικονομικού δικαιούχου με το νομικό πρόσωπο ως προς το οποίο αυτός ζητεί ειδικά τον περιορισμό της προσβάσεως στην πληροφορία σχετικά με την ιδιότητά του ως οικονομικού δικαιούχου ή υπό την έννοια ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι δεσμοί του εν λόγω οικονομικού δικαιούχου με άλλα νομικά πρόσωπα; Αν πρέπει να ληφθούν υπόψη οι δεσμοί με άλλα νομικά πρόσωπα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνο η ιδιότητα του οικονομικού δικαιούχου σε σχέση με άλλα νομικά πρόσωπα ή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη οποιοσδήποτε δεσμός με άλλα νομικά πρόσωπα; Αν πρέπει να ληφθεί υπόψη οποιοσδήποτε δεσμός με άλλα νομικά πρόσωπα, επηρεάζεται από τη φύση του δεσμού αυτού η εκτίμηση αναφορικά με την ύπαρξη και την έκταση του κινδύνου;
2 γ/ Πρέπει το άρθρο 30, παράγραφος 9, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 201[5], σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ, στον βαθμό που εξαρτά τον περιορισμό της προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικά με τους οικονομικούς δικαιούχους από «κίνδυνο», να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει το ευεργέτημα της προστασίας που απορρέει από τον περιορισμό της προσβάσεως όταν οι εν λόγω πληροφορίες, ανεξαρτήτως των άλλων στοιχείων που προβάλλει ο οικονομικός δικαιούχος για να αποδείξει την ύπαρξη και την έκταση του «κινδύνου» που διατρέχει, είναι εύκολα προσιτές σε τρίτους μέσω άλλων διαύλων πληροφόρησης;
Ερώτημα 3: όσον αφορά την έννοια του «δυσανάλογου» κινδύνου
3/ Ποια εκ των αντικρουόμενων συμφερόντων πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εφαρμογή του άρθρου 30, παράγραφος 9, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ, στον βαθμό που εξαρτά από «δυσανάλογο» κίνδυνο τον περιορισμό της προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικά με οικονομικό δικαιούχο;
____________
1 Οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ 2015, L 141, σ. 73).
2 ΕΕ 2018, L 156, σ. 43.