POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(trzecia izba)
z dnia 16 lipca 2014 r.
Sprawa F‑114/13
Robert Klar i Francisco Fernandez Fernandez
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Komitet pracowniczy Komisji – Komitet centralny – Wyznaczenie członków sekcji lokalnej w Luksemburgu do centralnego komitetu pracowniczego – Odwołanie przez sekcję lokalną jednego z jej członków reprezentujących ją w ramach komitetu centralnego – Odmowa uznania przez organ powołujący zgodności z prawem decyzji o odwołaniu – Interes prawny – Niedopełnienie wymogów postępowania poprzedzającego wniesienie skargi – Złożenie zażalenia po terminie – Oczywista niedopuszczalność
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy art. 106a, w której R. Klar i F. Fernandez Fernandez żądają stwierdzenia nieważności odmownej decyzji organu powołującego Komisji Europejskiej, według nich nieopatrzonej datą, „w sprawie uznania decyzji lokalnego komitetu pracowniczego w Luksemburgu [(Luksemburg)] dotyczącej odwołania pełnomocnictwa udzielonego panu Delgadowi-Sáezowi do reprezentowania komitetu w ramach centralnego komitetu pracowniczego Komisji za zgodną z prawem”.
Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. R. Klar i F. Fernandez Fernandez pokrywają własne koszty i zostają obciążeni kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.
Streszczenie
1. Skargi urzędników – Interes prawny – Mandat członka komitetu centralnego z lokalnego komitetu pracowniczego – Decyzja odmowna w sprawie uznania decyzji o cofnięciu mandatu za zgodną z prawem – Skarga członków komitetu lokalnego – Dopuszczalność
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
2. Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Decyzja organu powołującego w sprawie zapewnienia prawidłowości wyznaczenia przedstawicieli sekcji lokalnej komitetu pracowniczego Komisji do centralnego komitetu pracowniczego tej instytucji
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
1. Decyzja odmowna organu powołującego w sprawie uznania decyzji o cofnięciu mandatu członka komitetu centralnego z lokalnego komitetu pracowniczego, której adresatem jest, za pośrednictwem przewodniczącego, komitet lokalny, a tym samym jego członkowie, za zgodną z prawem może mieć wpływ na uprawnienia, zwłaszcza w odniesieniu do mianowania członków komitetu centralnego, członków lokalnych komitetów, którzy z tego względu mają interes prawny w podważeniu takiej decyzji.
(zob. pkt 52)
2. Akty prawne wydane w ramach ciążącego na wszystkich instytucjach obowiązku zapewnienia prawidłowości wyborów i późniejszego składu organów przedstawicielskich pracowników, takich jak lokalne sekcje i komitet centralny, stanowią własne decyzje tej instytucji. Urzędnicy i pracownicy, którzy chcą odwołać się od takich decyzji, są zobowiązani, pod rygorem niedopuszczalności wniesionej następnie skargi, do przedstawienia swoich roszczeń w terminach wskazanych w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego.
W ramach skargi na odmowne rozstrzygnięcie organu powołującego w przedmiocie uznania decyzji o cofnięciu mandatu przedstawiciela do komitetu centralnego z lokalnego komitetu pracowniczego instytucji za zgodną z prawem decyzja administracyjna w sprawie wezwania sekcji lokalnej komitetu pracowniczego instytucji do działania w określony sposób stanowi akt niekorzystny, na który należy złożyć zażalenie.
(zob. pkt 58, 59, 66)
Odesłanie
Trybunał, wyrok de Dapper i in./Parlament, 54/75, EU:C:1976:127, pkt 23
Sąd Pierwszej Instancji, wyrok Marx Esser i Del Amo Martinez/Parlament, T‑182/94, EU:T:1996:130, pkt 34
Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok Milella i Campanella/Komisja, F‑71/05, EU:F:2007:184, pkt 54