Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 12 listopada 2018 r. – Healthspan Limited / Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

(Sprawa C-703/18)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Healthspan Limited

Strona pozwana: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Pytania prejudycjalne

Jeśli klient zawiera a) umowę zakupu towarów z dostawcą i b) umowę w sprawie wysyłki i doręczenia ze spółką świadczącą usługi doręczenia towarów będącą osobą trzecią (zwaną dalej „spółką świadczącą usługi doręczenia”), to czy towary należy uznawać za dostarczone z miejsca, w którym się one znajdują w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do klienta, tak że zastosowanie ma zawsze art. 321 (a nie art. 33)?

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy towary są transportowane „przez dostawcę lub na jego rzecz” wówczas, gdy klient zawiera umowę ze spółką świadczącą usługi doręczenia i spełniony jest jeden z poniższych warunków, a jeśli tak, to który z nich:

klient w praktyce nie ma innego wyboru, jak skorzystać ze spółki świadczącej usługi doręczenia;

klient pozostaje w kontakcie jedynie z dostawcą, a nie ze spółką świadczącą usługi doręczenia;

dostawca i spółka świadcząca usługi doręczenia uzgadniają opłatę naliczaną przez spółkę świadczącą usługi doręczenia bez udziału klienta;

dostawca obniża ponoszoną przez klienta opłatę za doręczenie, udzielając rabatu od ceny towarów;

dostawca pobiera od klienta opłaty za doręczenie i przekazuje je spółce świadczącej usługi doręczenia będącej osobą trzecią;

warunki umowne określające moment przejścia własności towarów na klienta nie mają sensu pod względem handlowym, ale w praktyce pozostaje to bez znaczenia, ponieważ dostawca pokrywa klientowi wszelkie koszty związane z uszkodzeniem towarów w trakcie doręczania;

w odniesieniu do opłat za doręczenie w przypadku problemów z pierwotnym doręczeniem:

na podstawie umowy zawartej z klientem dostawca ma obowiązek zwrócić opłaty uiszczone przez klienta;

na podstawie umowy zawartej z klientem dostawca nie ma obowiązku zwrócić tych opłat, lecz czyni to w praktyce;

w każdym przypadku to dostawca (a nie spółka świadcząca usługi doręczenia) ponosi koszty związane z tymi zwrotami; lub

na podstawie umowy zawartej z klientem dostawca ma obowiązek uiścić zarówno koszty wysyłki towarów zastępczych, jak i związaną z nią opłatę za doręczenie; lub

na podstawie umowy zawartej z klientem dostawca ma obowiązek uiścić koszty wysyłki towarów zastępczych, lecz nie ma obowiązku pokrywać kosztów ich doręczenia, lecz czyni to w praktyce?

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie, czy spółka świadcząca usługi doręczenia działa na rzecz dostawcy wówczas, gdy spełniony jest więcej niż jeden z powyższych warunków? Jeśli tak, jakie czynniki należy wziąć pod uwagę i jakie znaczenie należy przypisać każdemu z nich?

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie lub pytanie trzecie, czy spółka świadcząca usługi doręczenia działa na rzecz dostawcy wówczas, gdy dostawca uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, jak będzie to miało miejsce od 2021 r. na podstawie dyrektywy 2017/2455? Innymi słowy, czy zmiany wprowadzone przez tę dyrektywę stanowią po prostu jaśniejsze ujęcie art. 33 w jego obecnym brzmieniu?

____________

1 Artykuł 32 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1).