Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Emilia Romagna (Ιταλία) στις 4 Ιουνίου 2020 – PG κατά Ministero della Giustizia, CSM - Consiglio Superiore della Magistratura, Presidenza del Consiglio dei Ministri
(Υπόθεση C-236/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale Amministrativo Regionale per la Emilia Romagna
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: PG
Καθού: Ministero della Giustizia, CSM - Consiglio Superiore della Magistratura, Presidenza del Consiglio dei Ministri
Προδικαστικά ερωτήματα
Αντιτίθενται τα άρθρα 20, 21, 31, 33 και 34 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οδηγίες 1999/70/ΕΚ 1 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ρήτρες 2 και 4 της συμφωνίας-πλαισίου), 1997/81/CE 2 του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου), το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας και τα άρθρα 1 και 2, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ 3 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, στην εφαρμογή εθνικής ρύθμισης, όπως αυτή που προβλέπεται στην ιταλική έννομη τάξη από τον νόμο 374/91, όπως τροποποιήθηκε, και από το νομοθετικό διάταγμα 92/2016, κατά την πάγια ερμηνεία της στο πλαίσιο της εθνικής νομολογίας, σύμφωνα με την οποία οι ειρηνοδίκες, ως «μη τακτικοί» δικαστές, όχι μόνο δεν εξομοιώνονται με τους «τακτικούς» δικαστές ως προς το καθεστώς των χρηματικών απολαβών και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, αλλά και αποκλείονται από κάθε μορφή κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας που κατοχυρώνεται υπέρ των εργαζομένων με σχέση εξαρτημένης εργασίας στο δημόσιο;
Αντιτίθενται οι αρχές της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας των δικαιοδοτικών οργάνων και, ιδίως, το άρθρο 47 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εφαρμογή εθνικής ρύθμισης όπως η εν προκειμένω ιταλική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι ειρηνοδίκες, ως «μη τακτικοί» δικαστές, όχι μόνο δεν εξομοιώνονται με τους «τακτικούς» δικαστές ως προς το καθεστώς των χρηματικών απολαβών και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, αλλά και αποκλείονται από κάθε μορφή κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας που κατοχυρώνεται υπέρ των εργαζομένων με σχέση εξαρτημένης εργασίας στο δημόσιο;
Αντιτίθεται η ρήτρα 5 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη από τη CES, την UNICE και τη CEEP στις 18 Μαρτίου 1999, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, στην εφαρμογή εθνικής ρύθμισης όπως η εν προκειμένω ιταλική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία η άσκηση των καθηκόντων των ειρηνοδικών, ως «μη τακτικών» δικαστών, για περίοδο ορισμένου χρόνου, αρχικώς για οκτώ έτη (δύο θητείες τεσσάρων ετών εκάστη), μπορεί συστηματικώς να παραταθεί για νέα περίοδο τεσσάρων ετών, χωρίς να προβλέπονται αποτελεσματικές και αποτρεπτικές κυρώσεις, εναλλακτικώς προς τη μετατροπή σε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου;
____________
1 Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).
2 Οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES - Παράρτημα: Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9).
3 Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).