Language of document : ECLI:EU:F:2008:86

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 26ης Ιουνίου 2008

Υπόθεση F-108/07

Bart Nijs

κατά

Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου – Περιληπτική έκθεση των ισχυρισμών στο δικόγραφο της προσφυγής – Μη υποβολή προηγούμενης διοικητικής ενστάσεως – Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο B. Nijs ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του Ελεγκτικού Συνεδρίου να ανανεώσει για έξι έτη τη θητεία του γενικού γραμματέα του Ελεγκτικού Συνεδρίου από 1ης Ιουλίου 2007 και, επικουρικώς, την ακύρωση της αποφάσεως του εν λόγω γενικού γραμματέα ως αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, της 8ης Δεκεμβρίου 2006, περί μη προαγωγής του στο πλαίσιο της περιόδου 2004, η οποία ελήφθη κατόπιν της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 3ης Οκτωβρίου 2006, Τ‑171/05, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου (Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2‑195 και II‑A‑2‑999), καθώς και της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της 12ης Ιουλίου 2007, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς του.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Ο προσφεύγων καταδικάζεται στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Παραδεκτό των προσφυγών – Εκτίμηση βάσει των κανόνων που ισχύουν κατά τον χρόνο καταθέσεως του δικογράφου της προσφυγής

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 76)

2.      Διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 19, εδ. 3, και παράρτημα I, άρθρο 7 §§ 1 και 3· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 44 § 1, στοιχείο γ΄)

1.      Μολονότι ο κανόνας του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, κατά τον οποίο το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ) μπορεί να απορρίψει με διάταξη μια προδήλως απορριπτέα προσφυγή, είναι δικονομικός κανόνας ο οποίος εφαρμόζεται, αυτός καθαυτός, από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του σε όλες τις διαφορές που εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ, τούτο δεν ισχύει για τους κανόνες βάσει των οποίων το Δικαστήριο ΔΔ δύναται, κατ’ εφαρμογήν του ως άνω άρθρου, να κρίνει την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη, οι οποίοι μπορούν να είναι μόνον εκείνοι που είχαν εφαρμογή κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής.

(βλ. σκέψη 25)

Παραπομπή:

ΔΔΔ: 11 Δεκεμβρίου 2007, F‑60/07, Martin Bermejo κατά Επιτροπής, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 25

2.      Δυνάμει του άρθρου 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, το εισαγωγικό δικόγραφο πρέπει, μεταξύ άλλων, να αναφέρει το αντικείμενο της διαφοράς και να περιέχει συνοπτική έκθεση των προβαλλομένων ισχυρισμών. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να είναι αρκούντως σαφή και ακριβή ώστε να μπορεί ο καθού να προετοιμάσει την άμυνά του και το Δικαστήριο ΔΔ να αποφανθεί επί της προσφυγής, ενδεχομένως, χωρίς άλλα στοιχεία. Για να εξασφαλισθεί η ασφάλεια δικαίου και η ορθή απονομή της δικαιοσύνης είναι απαραίτητο, για το παραδεκτό της προσφυγής, τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία επί των οποίων αυτή στηρίζεται να προκύπτουν, τουλάχιστον συνοπτικώς, πλην όμως κατά τρόπο συνεκτικό και κατανοητό, από το ίδιο το δικόγραφο της προσφυγής.

Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο καθόσον, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 3, του παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου, το γραπτό στάδιο της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ περιλαμβάνει καταρχήν μία μόνο ανταλλαγή υπομνημάτων, εκτός αν το ως άνω Δικαστήριο αποφασίσει άλλως. Επιπλέον, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 19, τρίτο εδάφιο, του εν λόγω Οργανισμού, που εφαρμόζεται στη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, του παραρτήματος I του ως άνω Οργανισμού, ο υπάλληλος εκπροσωπείται από δικηγόρο. Η βασική αποστολή του τελευταίου, ως αρωγού της δικαιοσύνης, είναι ακριβώς να θεμελιώσει τα αιτήματα της προσφυγής σε νομική επιχειρηματολογία αρκούντως κατανοητή και συνεκτική, λαμβανομένου υπόψη ακριβώς του γεγονότος ότι το γραπτό στάδιο της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ περιλαμβάνει καταρχήν μία μόνο ανταλλαγή υπομνημάτων.

Δεν πληροί τις απαιτήσεις σαφήνειας και ακρίβειας δικόγραφο προσφυγής στο οποίο τα πραγματικά περιστατικά εκτίθενται κατά τρόπο συγκεχυμένο και άτακτο, χωρίς ο αναγνώστης να δύναται να τα συνδέσει λυσιτελώς προς κάποιο αίτημα της προσφυγής ή κάποιον από τους ισχυρισμούς που προβάλλονται προς στήριξή της.

(βλ. σκέψεις 28 έως 31)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 28 Απριλίου 1993, T‑85/92, De Hoe κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. II‑523, σκέψη 20· 21 Μαΐου 1999, T‑154/98, Asia Motor France κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. II‑1703, σκέψη 42· 15 Ιουνίου 1999, T‑277/97, Ismeri Europa κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1999, σ. II‑1825, σκέψη 29