Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (Niemcy) w dniu 6 marca 2020 r. – ExxonMobil Production Deutschland GmbH / Republika Federalna Niemiec, reprezentowana przez Umweltbundesamt
(Sprawa C-126/20)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Berlin
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ExxonMobil Production Deutschland GmbH
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec, reprezentowana przez Umweltbundesamt
Pytania prejudycjalne
1. Czy w przypadku CO2 uwalnianego do atmosfery w związku z przetwarzaniem gazu ziemnego (w postaci kwaśnego gazu) w tzw. procesie Clausa przez oddzielenie CO2 zawartego w gazie ziemnym z mieszaniny gazów chodzi o takie emisje, do których, w rozumieniu art. 3 lit. h) zadanie pierwsze decyzji Komisji 2011/278/UE1 , dochodzi na skutek procesu wskazanego w art. 3 lit. h) ppkt (v)?
2. Czy w rozumieniu art. 3 lit. h) zdanie pierwsze decyzji Komisji 2011/278/UE do emisji CO2 może „dochodzić na skutek” procesu, w którym zawarty w surowcu CO2 jest uwalniany do atmosfery, mimo iż w przedmiotowym procesie nie powstaje dodatkowy CO2, czy też w przepisie tym został ustanowiony wymóg, aby uwalniany do atmosfery CO2 powstawał dopiero w wyniku przeprowadzenia tego procesu?
3. Czy w rozumieniu art. 3 lit. h) ppkt (v) decyzji Komisji 2011/278/UE surowiec zawierający węgiel jest „zastosowany” w przypadku, gdy naturalnie występujący gaz ziemny jest używany w tzw. procesie Clausa do produkcji siarki i przy tej okazji zawarty w nim dwutlenek węgla uwalniany jest do atmosfery, mimo tego, że zawarty w gazie ziemnym dwutlenek węgla nie bierze udziału w odbywającej się reakcji chemicznej, czy też użycie pojęcia „zastosowania” zakłada, że węgiel uczestniczy w odbywającej się reakcji chemicznej bądź wręcz jest niezbędny do jej przeprowadzenia?
4. W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania 1–3:
Jeżeli instalacja objęta systemem handlu uprawnieniami do emisji spełnia zarówno przesłanki podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple jak i przesłanki podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe, według jakiego wskaźnika powinien nastąpić przydział bezpłatnych uprawnień do emisji? Czy roszczenie o przydział zgodnie ze wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple ma pierwszeństwo przed roszczeniem o przydział dla emisji procesowych bądź też czy roszczenie o przydział dla emisji procesowych, jako lex specialis, ma pierwszeństwo przed wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple lub wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie?
5. W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania 1–4:
Czy roszczenia o dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień do emisji w odniesieniu do trzeciego okresu rozliczeniowego mogą zostać zaspokojone po zakończeniu tego okresu uprawnieniami z czwartego okresu rozliczeniowego, jeżeli istnienie takiego roszczenia zostanie stwierdzone przez sąd dopiero po upływie trzeciego okresu rozliczeniowego czy też jeszcze niezaspokojone roszczenia wygasają wraz z końcem trzeciego okresu rozliczeniowego?
____________
1 Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. 2011, L 130, s. 1).