POSTANOWIENIE PREZESA SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
z dnia 1 października 2015 r.
Sprawa F‑117/15 R
Yosu Galocha
przeciwko
Europejskiemu Wspólnemu Przedsięwzięciu na rzecz Realizacji Programu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (wspólne przedsięwzięcie F4E)
Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Wniosek o zawieszenie wykonania – Postępowanie w sprawie naboru prowadzone przez wspólne przedsięwzięcie F4E – Pilny charakter – Brak
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której Y. Galocha zażądał od prezesa Sądu nakazania zawieszenia wykonania decyzji, na mocy których Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Programu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (wspólne przedsięwzięcie F4E) powołało pracowników technicznych w zakresie kontroli kosztów, a także pomocniczo nakazania zawieszenia wykonywania obowiązków przez tych pracowników w razie, gdyby już je zaczęli sprawować.
Orzeczenie: Wniosek Y. Galochy w przedmiocie środka tymczasowego zostaje oddalony. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Personel kontraktowy – Postępowanie w sprawie naboru prowadzone przez wspólne przedsięwzięcie F4E – Ogłoszenie o naborze – Przedmiot – Leżący po stronie komisji do spraw naboru i organu upoważnionego do zawierania umów o pracę obowiązek przestrzegania warunków ustanowionych w ogłoszeniu o naborze – Zakres
2. Urzędnicy – Równość traktowania – Granice – Korzyść przyznana niezgodnie z prawem
3. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Warunki przyznania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Decyzja komisji do spraw naboru o niewpisaniu kandydata na listę rezerwy kadrowej – Brak pilnego charakteru
(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 115 § 2 akapit pierwszy)
1. Zadaniem ogłoszenia o naborze na stanowisko jest, po pierwsze, poinformowanie zainteresowanych w możliwie najdokładniejszy sposób o charakterze wymogów, które muszą być spełnione, by objąć stanowisko do obsadzenia, po to, by dać im możliwość oceny, czy powinni zgłosić swą kandydaturę, a po drugie, ustanowienie ram prawnych, w których instytucja zamierza dokonać porównania osiągnięć kandydatów. Ponieważ ogłoszenie o naborze określa warunki objęcia stanowiska, o którym mowa w tym ogłoszeniu, organ powołujący – w wypadku urzędników – jest więc zobowiązany ogłoszenie to przestrzegać. Ponadto, tak jak zadaniem ogłoszenia o naborze jest ustanowienie ram prawnych, w których organ powołujący przystąpi do przewidzianego w art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego porównania osiągnięć kandydatów, tak warunki ustalone w ogłoszeniu o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy wiążą organ upoważniony do zawierania umów zatrudnienia.
Zezwolenie komisji do spraw naboru i organowi upoważnionemu do zawierania umów o pracę na odejście od ogłoszenia o naborze i dokumentów, które je uzupełniają bez wystarczającego uzasadnienia, które stanowiło przedmiot odpowiedniego ogłoszenia w stosownym czasie pozbawiałoby te dokumenty zasadniczej roli, jaką powinny one odgrywać w postępowaniu rekrutacyjnym, czyli informowania zainteresowanych w możliwie najdokładniejszy sposób o charakterze wymogów, które muszą być spełnione, by objąć stanowisko do obsadzenia.
Nawet jeśli egzamin pisemny stanowił jedynie jeden z elementów oceny osiągnięć kandydatów, tak jak i ich list motywacyjny, życiorys oraz egzamin ustny, jego uchylenie nie może być w żadnym wypadku traktowane jako szczegół, który mógł wynikać z braku wzmianki w wezwaniu kandydatów i z wyjaśnień przedstawionych na początku ich przesłuchania przez komisję do spraw naboru w braku ogłoszenia tego faktu w stosownym czasie, czyli na tyle wcześnie, aby pozwolić zainteresowanym przygotować się do egzaminów, i w razie potrzeby, zmienić kierunek ich przygotowań.
(por. pkt 18, 23, 24)
Odesłanie
Sąd Pierwszej Instancji, wyroki: z dnia 5 listopada 2003 r., Cougnon/Trybunał Sprawiedliwości, T‑240/01, EU:T:2003:290, pkt 112, 113; z dnia 21 stycznia 2004 r., Robinson/Parlament, T‑328/01, EU:T:2004:13, pkt 55
Sąd do spraw Służby Publicznej, wyroki: z dnia 15 kwietnia 2010 r., Angelidis/Parlament, F‑104/08, EU:F:2010:23, pkt 78; z dnia 16 lipca 2015 r., Murariu/EIOPA, F‑116/14, EU:F:2015:89, pkt 74, 75
2. Niewielkie znaczenie ma to, że egzamin pisemny, przewidziany w dokumentach uzupełniających ogłoszenie o naborze, nie został zorganizowany i że wszyscy kandydaci byli w rezultacie traktowani w taki sam sposób. Należy w tym względzie przypomnieć, że zasada niedyskryminacji nie może uzasadniać żadnego prawa do niedyskryminacyjnego stosowania niezgodnego z prawem traktowania
(zob. pkt 25)
Odesłanie
Sąd Pierwszej Instytucji, wyrok z dnia 11 września 2002 r., Pfizer Animal Health/Rada, T‑13/99, EU:T:2002:209, pkt 479
Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok z dnia 1 lipca 2010 r., Časta/Komisja, F‑40/09, EU:F:2010:74, pkt 89
3. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, decyzje wydane w konkursie zorganizowanym w celu stworzenia listy rezerwy kadrowej nie mogą spowodować nieodwracalnej szkody kandydatowi, który utracił jakąś korzyść w wyniku popełnionej podczas tego konkursu nieprawidłowości, ponieważ w sytuacji, gdy w ramach takiego konkursu sąd stwierdzi niezgodność z prawem jednego z egzaminów, to prawa kandydata są w odpowiedni sposób chronione, o ile komisja konkursowa i organ powołujący ponownie rozpatrzą podjętą przez siebie decyzję i dołożą starań, aby znaleźć stosowne w jego przypadku sprawiedliwe rozwiązanie, bez potrzeby kwestionowania wyników konkursu w całości lub unieważnienia powołań dokonanych w następstwie konkursu.
Orzecznictwo to dotyczy jednak działań podejmowanych po konkursach otwartych, a nie dalszych działań po bardziej ograniczonych egzaminach selekcyjnych. Ponadto, o ile niezgodność z prawem stwierdzona prima facie nie dotyczy wyłącznie sytuacji skarżącego, lecz dotyka postępowania w sprawie naboru w całości, orzecznictwo to, które opiera się na zasadzie proporcjonalności nie może znajdować zastosowania i prowadzić do odrzucenia wniosku o zawieszenie wykonania ze względu na brak pilnego charakteru.
Niemniej jednak, organ, który podejmuje na nowo lub wznawia postępowanie w sprawie naboru po wyroku stwierdzającym nieważność powołań dokonanych po zakończeniu tego postępowania nie może przy ocenie tytułów i osiągnięć kandydatów brać pod uwagę zdobytego przez nich doświadczenia w wykonywaniu obowiązków związanych z ich unieważnionym powołaniem. W podobnym wypadku bowiem staż pracy i doświadczenie zdobyte przez powołanych laureatów, których powołanie zostało unieważnione, będą uznane za niebyłe. W wypadku wznowienia postępowania w sprawie naboru do wspomnianego organu należy właśnie dołożenie starań, w kontekście oceny osiągnięć kandydatów, aby nie przyznawać zainteresowanym nienależnej korzyści.
(zob. pkt 29–31)
Odesłanie
Sąd do spraw Służby Publicznej, postanowienie z dnia 1 lutego 2007 r., Bligny/Komisja, F‑142/06 R, EU:F:2007:20, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo