Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 28 maja 2020 r. w sprawie T-399/16, CK Telecoms UK Investments Ltd / Komisja, wniesione w dniu 7 sierpnia 2020 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-376/20 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Contr, C. Urraca Caviedes, J. Szczodrowski, M. Farley, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: CK Telecoms UK Investments Ltd, United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, EE Ltd
Żądania wnoszącej odwołanie
uchylenie wyroku Sądu z dnia 28 maja 2020 r. w sprawie T-399/16, CK Telecoms UK Investments Ltd/Komisja;
skierowanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd;
obciążenie strony pozwanej w pierwszej instancji kosztami postępowania odwoławczego oraz
orzeczenie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania w pierwszej instancji nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy: aby stwierdzić istnienie znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji, w wyroku zastosowano wymóg dowodowy („duże prawdopodobieństwo”) surowszy niż kryterium ustanowione w orzecznictwie i w rozporządzeniu w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw1 , które wymaga od Komisji określenia wyniku „najbardziej prawdopodobnego”.
Zarzut drugi: wymagając, aby w celu stwierdzenia znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji Komisja wykazała, że koncentracja daje powstałemu w jej wyniku podmiotowi możliwość samodzielnego określenia parametrów konkurencji, Sąd stosuje kryterium prawne, które nie ma oparcia w rozporządzeniu w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i podważa sam cel zmiany z 2004 r. Ponadto Sąd naruszył prawo, ustalając podwójne kryterium w celu stwierdzenia znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji na podstawie nieskoordynowanych skutków.
Zarzut trzeci: wymagając, aby „ważna siła konkurencyjna” różniła się od swoich konkurentów z punktu widzenia swojego wpływu na konkurencję i aby łączące się przedsiębiorstwa były „szczególnie bliskimi konkurentami”, Sąd przekroczył granice należącej do niego kontroli sądowej, pominął wartość wytycznych i przeinaczył zaskarżoną decyzję2 lub, ewentualnie, naruszył zasadę kontroli sądowej, nie przedstawił należytego uzasadnienia i naruszył art. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.
Zarzut czwarty: stwierdzając, że przewidywany wzrost cen nie był znaczący i uznając, że Komisja powinna była uwzględnić „typowe zwiększenie efektywności”, Sąd oddalił się od rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, przekroczył granice należącej do niego kontroli sądowej, nie przedstawił należytego uzasadnienia i przeinaczył dowody.
Zarzut piąty: ograniczając kontrolę do niektórych ustaleń zawartych w decyzji i badając je osobno, bez uwzględnienia wszystkich dowodów łącznie, Sąd przeinaczył decyzję, przekroczył granice kontroli sądowej, naruszył obowiązujące zasady dowodowe, błędnie zastosował kryterium prawne i nie przedstawił należytego uzasadnienia.
Zarzut szósty: Sąd przeinaczył decyzję, uznając, że Komisja nie zbadała pogorszenia jakości sieci podmiotu powstałego w wyniku połączenia w ramach drugiej teorii szkody. Sąd uchybił również spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia, kiedy doszedł do wniosku, że Komisja naruszyła prawo poprzez uznanie za nieskoordynowany skutek wpływ zwiększonej przejrzystości na całkowite inwestycje sieciowe.
____________
1 Rozporządzenie Rady (WE) no 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. 2004, L 24, s. 1).
2 Decyzja Komisji C(2016) 2796 final z dnia 11 maja 2016 r, uznającą koncentrację za niezgodną z rynkiem wewnętrznym (sprawa COMP/M.7612 – Hutchison 3G UK/Telefónica UK) (Dz.U 2016, C 357, s. 15).