Αναίρεση που άσκησε την 26η Φεβρουαρίου 2020 η Ελληνική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) που εκδόθηκε την 19η Δεκεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-295/18, Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-107/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ε. Τσαούση, Α. Βασιλοπούλου, και Ε. Κρόμπα)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ της 19ης Δεκεμβρίου 2019, στην υπόθεση Τ-295/18, με την οποία απορρίφθηκε η από 07.05.2018 προσφυγή της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά της με αριθμό 2018/304/ΕΕ εκτελεστικής απόφασης της Επιτροπής της 27ης Φεβρουαρίου 2018, προκειμένου να γίνει δεκτή η ανωτέρω προσφυγή και να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος της με το οποίο αποκλείονται από την χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δαπάνες της Ελληνικής Δημοκρατίας συνολικού (ακαθάριστου) ποσού 17.869.131,75 ευρώ (δημοσιονομική επίπτωση 14.857.076,98 ευρώ), που πραγματοποιήθηκαν και δηλώθηκαν στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ σχετικά με τα Μέτρα 125Α, 321 και 322 (ακαθάριστο ποσό 15.631.043,52 ευρώ και δημοσιονομική επίπτωση 12.618.988,75 ευρώ) και το Μέτρο 123Α (ποσό 2.238.088,23 ευρώ), καθώς και ποσού 588.103.59 ευρώ που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του ΕΓΤΕ σε συνέχεια του μέτρου ελέγχου των συναλλαγών κατά τα οικονομικά έτη 2011-2014.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αίτησής της η αναιρεσείουσα προβάλλει 6 λόγους αναίρεσης.

Ως προς την απόρριψη των λόγων ακυρώσεως των διορθώσεων που επιβλήθηκαν στις δαπάνες του ΕΓΤΑΑ προβάλλονται οι 5 πρώτοι λόγοι αναίρεσης.

Ο πρώτος λόγος αναίρεσης αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 52 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013, παραμόρφωση περιεχομένου της προσφυγής και του Παραρτήματος Α23 αυτής και ανεπαρκή και πλημμελή αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης.

Με το δεύτερο λόγο αναίρεσης προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη είναι αναιρετέα λόγω έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής της αρχής ne bis in idem και παράλειψης της ΓΔΕΕ να αποφανθεί επί των αιτιάσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας περί παράβασης από της Επιτροπή των αρχών της ασφαλείας του δικαίου, της χρηστής διοίκησης, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας κατά παράβαση του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας.

Με τον τρίτο λόγο αναίρεσης προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη υπέπεσε σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 71 παράγραφοι 2 και 3 και 75 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1974/2006, καθώς και του άρθρου 24 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 65/2011, διαλαμβάνει, δε, κατά την απόρριψη του τρίτου λόγου της προσφυγής ανεπαρκή και πλημμελή αιτιολογία.

Ο τέταρτος λόγος αναίρεσης αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 36 και 40 του εκτελεστικού κανονισμού 908/2014, καθώς και από ανεπαρκή, πλημμελή και αντιφατική αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης ως προς την απόρριψη της παράβασης της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης από της Επιτροπή.

Με τον πέμπτο λόγο της αναίρεσης προβάλλεται παράλειψη της ΓΔΕΕ να αποφανθεί επί των αιτιάσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας περί παράβασης από την Επιτροπή της αρχής της αναλογικότητας ως προς την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης στα Μέτρα 321, 322 και 123Α , κατά παράβαση του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας.

Ως προς την απόρριψη των λόγων ακυρώσεως της διόρθωσης που επιβλήθηκε στις δαπάνες του ΕΓΤΕ προβάλλεται ο έκτος λόγος αναίρεσης που αντλείται από εσφαλμένη εφαρμογή της, κατ’ άρθρο 296 ΣΛΕΕ, απαίτησης αιτιολόγησης, παραμόρφωσης του περιεχομένου της συνοπτικής έκθεσης και ανεπαρκή αιτιολογία.

____________