Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουνίου 2020 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Απριλίου 2020 στην υπόθεση T-571/17, UG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-249/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin, L. Radu Bouyon)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: UG

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όγδοο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2020, στην υπόθεση T-571/17, UG κατά Επιτροπής,

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο,

να επιφυλαχθεί επί των δικαστικών εξόδων της πρωτοβάθμιας και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.    Πρώτος λόγος: παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών (σκέψεις 64 έως 71 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης)

Κατά πάγια νομολογία, συντρέχει παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών υποκείμενη στον έλεγχο του Δικαστηρίου όταν η εκτίμηση των υφιστάμενων αποδεικτικών στοιχείων φαίνεται προδήλως εσφαλμένη. Μια τέτοια παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών πρέπει να προκύπτει προδήλως από τα έγγραφα της δικογραφίας.

Με το πρώτο σκέλος του λόγου ακυρώσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου σύμφωνα με το οποίο η αρμόδια για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχή (ΑΣΣΠΑ) έταξε στην UG υπερβολικά σύντομη προθεσμία προκειμένου αυτή να εξαλείψει τα στοιχεία επαγγελματικής της ανεπάρκειας αμφισβητείται από τα αποδεικτικά έγγραφα που περιέχονται στη δικογραφία. Η AHCC δεν απαίτησε από την UG να εκπληρώσει το σύνολο των στόχων που τέθηκαν με την έκθεση αξιολόγησης του 2015 και να δημιουργήσει εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τους συναδέλφους της εντός προθεσμίας τριών μηνών.

Σύμφωνα με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο επικέντρωσε εσφαλμένως την εξέτασή του στο ζήτημα των αδικαιολόγητων απουσιών και παρέλειψε να λάβει υπόψη τον επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα διάφορων στοιχείων επαγγελματικής ανεπάρκειας, όπως αυτά διαπιστώθηκαν στην απόφαση της 17ης Οκτωβρίου 2016 και στην επιστολή της 8ης Σεπτεμβρίου 2016.

2.    Δεύτερος λόγος: πλάνη περί το δίκαιο (σκέψεις 72 έως 77 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης)

Το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω πλάνης περί τα πραγματικά περιστατικά, χωρίς, ωστόσο, να αποδείξει ότι η πλάνη αυτή ήταν «πρόδηλη». Η ΑΣΣΠΑ διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια όσον αφορά τις απολύσεις και ο έλεγχος τον οποίον ασκεί το Γενικό Δικαστήριο περιορίζεται στην επαλήθευση της απουσίας πρόδηλης πλάνης ή κατάχρησης εξουσίας. Το Γενικό Δικαστήριο εντόπισε στην προσβαλλόμενη απόφαση πλάνη η οποία συνδεόταν με ένα μόνον από τα στοιχεία επαγγελματικής ανεπάρκειας στα οποία η ΑΣΣΠΑ είχε επιστήσει την προσοχή της UG, πλάνη η οποία δεν ήταν «πρόδηλη» και δεν μπορούσε, επομένως, να οδηγήσει στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

____________