Sprawa C‑139/11

Joan Cuadrench Moré

przeciwko

Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Audiencia Provincial de Barcelona)

Transport lotniczy – Odszkodowanie i pomoc dla pasażerów – Odmowa przyjęcia na pokład, odwołanie lub duże opóźnienie lotów – Termin do wniesienia skargi

Streszczenie – Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 22 listopada 2012 r.

Transport – Transport lotniczy – Rozporządzenie nr 261/2004 – Wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów – Przysługujące pasażerom tych lotów prawo do odszkodowania – Termin do wniesienia skargi – Zastosowanie prawa krajowego w dziedzinie przedawnienia roszczeń

(rozporządzenie nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 5, 7; rozporządzenie Rady nr 2027/97; konwencja montrealska z 1999 r., art. 35)

Rozporządzenie nr 261/2004 ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, należy interpretować w ten sposób, że termin na wytoczenie powództwa o odszkodowanie, o którym mowa w art. 5 i 7 tego rozporządzenia, jest ustalany zgodnie z przepisami każdego państwa członkowskiego w dziedzinie przedawnienia roszczeń.

W istocie, ponieważ wspomniane rozporządzenie nie zawiera jakichkolwiek postanowień w tej dziedzinie i w braku uregulowani prawa Unii w tym zakresie do wewnętrznego porządku prawnego każdego państwa należy określenie zasad proceduralnych wytaczania powództw przed sądem, służących zagwarantowaniu praw wywodzonych przez jednostki z prawa Unii, o ile te zasady proceduralne są zgodne z zasadami równoważności i skuteczności.

Na stwierdzenie to nie ma wpływu okoliczność, że art. 29 1 Konwencji o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, podpisanej w Warszawie dnia 12 października 1929 r. i art. 35 sporządzonej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r. Konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, ustanawiają dwuletni okres przedawnienia na wytoczenie powództwa o ustalenie odpowiedzialności z tytułu praw przyznanych na mocy tych konwencji. Przewidziany w art. 5 i 7 rozporządzenia nr 261/2004 środek w postaci odszkodowania znajduje się bowiem poza zakresem stosowania tych konwencji. W związku z tym ustalona tam zasada przedawnienia nie może być uznana za mającą zastosowanie do roszczeń dochodzonych w szczególności z tytułu art. 5 i 7 tego rozporządzenia.

Ponadto jedynym celem rozporządzenia nr 2027/97 w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków lotniczych, było zastąpienie, niektórych postanowień konwencji warszawskiej przepisami podnoszącymi poziom ochrony pasażerów będących ofiarami wypadków lotniczych, jednakże bez wyłączenia stosowania pozostałych postanowień, a wśród nich w szczególności zasad ustalania odpowiedzialności na podstawie art. 29 tej konwencji. Rozporządzenie nr 261/2004 wprowadza natomiast system ujednoliconych i natychmiastowych środków służących naprawieniu szkody wynikającej z niedogodności związanych z opóźnieniami i odwołaniem lotów, który interweniuje na etapie wcześniejszym niż konwencja montrealska, a w konsekwencji jest autonomiczny względem systemu przez nią ustanowionego.

(por. pkt 24–29, 32, 33; sentencja)