ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 11ης Δεκεμβρίου 2013

Υπόθεση F‑113/12

Vilija Balionyte-Merle

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Γενικός διαγωνισμός — Προκήρυξη διαγωνισμού EPSO/AD/204/10 — Μη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων — Αξιολόγηση των γενικών δεξιοτήτων των υποψηφίων — Αξιολόγηση βάσει των επιδόσεων των υποψηφίων κατά τις δοκιμασίες στο κέντρο αξιολογήσεως — Αντιστοιχία μεταξύ του βαθμού και των παρατηρήσεων στο φυλλάδιο δεξιοτήτων του υποψηφίου»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η V. Balionyte-Merle ζήτησε την ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/204/10 (στο εξής: εξεταστική επιτροπή) περί μη εγγραφής της στον πίνακα επιτυχόντων του εν λόγω διαγωνισμού.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται. Η V. Balionyte-Merle φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Πράξεις των οργάνων — Τεκμήριο νομιμότητας — Παρουσία ενδείξεων που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα της πράξεως — Βάρος αποδείξεως

(Άρθρο 256 ΣΛΕΕ)

2.      Υπάλληλοι — Διαγωνισμός — Αξιολόγηση των ικανοτήτων των υποψηφίων — Εξουσία εκτιμήσεως της εξεταστικής επιτροπής — Συνεκτίμηση στοιχείων άλλων από τις επιδόσεις των υποψηφίων — Δεν χωρεί

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρο 5)

3.      Υπάλληλοι — Διαγωνισμός — Αξιολόγηση των ικανοτήτων των υποψηφίων — Εξουσία εκτιμήσεως της εξεταστικής επιτροπής — Αντιστοιχία μεταξύ του βαθμού και του γράμματος των εκτιμήσεων της εξεταστικής επιτροπής — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρο 5)

4.      Υπάλληλοι — Βλαπτική απόφαση — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Περιεχόμενο — Ανεπαρκής αιτιολογία — Θεραπεία κατά τη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας — Προϋποθέσεις

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ)

1.      Μια διοικητική πράξη καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας. Εξάλλου, το βάρος αποδείξεως φέρει, καταρχήν, ο προβάλλων τον ισχυρισμό, οπότε εναπόκειται σε κάθε προσφεύγοντα να παράσχει τουλάχιστον ενδείξεις επαρκώς ακριβείς, αντικειμενικές και συγκλίνουσες ικανές να υποστηρίξουν την αλήθεια ή την αληθοφάνεια των γεγονότων επί των οποίων στηρίζονται οι αξιώσεις του.

(βλ. σκέψη 31)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 4 Φεβρουαρίου 2010, F‑15/08, Wiame κατά Επιτροπής, σκέψη 21· 24 Απριλίου 2013, F‑88/11, BX κατά Επιτροπής, σκέψη 33, αποτελούσα αντικείμενο αιτήσεως αναιρέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, υπόθεση T‑352/13 P

2.      Κατά την αξιολόγηση των επαγγελματικών γνώσεων των υποψηφίων καθώς και κατά την αξιολόγηση των ικανοτήτων και κινήτρων τους, η εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού οφείλει να στηρίζεται, κατά τρόπο αποκλειστικό και αυτοτελή, μόνο στις επιδόσεις των υποψηφίων, σύμφωνα με τους όρους της προκηρύξεως του διαγωνισμού.

Συναφώς, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, από τους υποψηφίους, των βαθμών που έλαβαν κατά την προφορική δοκιμασία, η πεποίθηση του υποψηφίου ότι απάντησε ορθώς στις τεθείσες ερωτήσεις, το γεγονός ότι η προ του διαγωνισμού άσκηση καθηκόντων αποτέλεσε το αντικείμενο ερωτήσεων κατά την προφορική δοκιμασία, ή ακόμη η ικανοποίηση που τυχόν έδωσε ο υποψήφιος στους ιεραρχικώς προϊσταμένους του πριν την υποβολή της υποψηφιότητάς του, δεν μπορούν να αποτελέσουν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως.

(βλ. σκέψεις 35 και 47)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 14 Ιουλίου 2000, T‑146/99, Teixeira Neves κατά Δικαστηρίου, σκέψη 41

ΔΔΔΕΕ: 11 Δεκεμβρίου 2012, F‑65/10, Mata Blanco κατά Επιτροπής, σκέψη 97· 23 Ιανουαρίου 2013, F‑24/11, Κατρακάζας κατά Επιτροπής, σκέψη 185

3.      Η αντιστοιχία μεταξύ του βαθμού και του γράμματος των εκτιμήσεων της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού, η οποία εγγυάται την ίση μεταχείριση των υποψηφίων, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο, εκ μέρους του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, ελέγχου ανεξαρτήτου από αυτόν της αξιολογήσεως των επιδόσεων των υποψηφίων από την εξεταστική επιτροπή, υπό την προϋπόθεση ότι ο έλεγχος της αντιστοιχίας περιορίζεται στην επαλήθευση της απουσίας πρόδηλης ασυνέπειας.

(βλ. σκέψη 52)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 11 Σεπτεμβρίου 2008, F‑127/07, Coto Moreno κατά Επιτροπής, σκέψη 34· 13 Δεκεμβρίου 2012, F‑101/11, Mileva κατά Επιτροπής, σκέψη 42

4.      Είναι δυνατόν, πρώτον, να θεραπευθεί η ανεπάρκεια —αλλά όχι η πλήρης έλλειψη— αιτιολογίας αποφάσεως εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού ακόμη και κατά τη διάρκεια της δίκης οσάκις, πριν από την άσκηση της προσφυγής του, ο ενδιαφερόμενος διέθετε ήδη στοιχεία αποτελούντα υποτυπώδη αιτιολογία και, δεύτερον, να θεωρηθεί μια απόφαση επαρκώς αιτιολογημένη εφόσον εκδόθηκε εντός πλαισίου που είναι γνωστό στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο και του παρέχει τη δυνατότητα να κατανοήσει το περιεχόμενό της.

(βλ. σκέψη 62)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 2 Μαρτίου 2010, T‑248/08 P, Doktor κατά Συμβουλίου, σκέψη 93 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία