POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 20 lipca 2016 r.

Sprawa F‑43/14

Wanda Gaj

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytury i renty – Przeniesienie krajowych uprawnień emerytalnych – Propozycja doliczenia lat uprawniających do emerytury – Akt niewywołujący niekorzystnych skutków – Wniosek o wydanie orzeczenia bez rozpatrywania sprawy co do istoty – Artykuł 83 regulaminu postępowania – Skarga w części niedopuszczalna, a w części oczywiście pozbawiona podstawy prawnej – Artykuł 81 regulaminu postępowania

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której Wanda Gaj żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Komisji Europejskiej z dnia 19 sierpnia 2013 r. kończącej postępowanie w sprawie przeniesienia uprawnień emerytalnych, jakie nabyła ona we francuskim systemie emerytalnym przed podjęciem służby w Komisji, a po drugie, propozycji Komisji z dnia 18 września 2013 r. ustalającej na jej wniosek liczbę dodatkowych lat służby uprawniających do emerytury podlegających zaliczeniu w systemie emerytalno-rentowym Unii wynikającej z przeniesienia tych uprawnień emerytalnych.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako w części niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna. Wanda Gaj pokrywa własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

Streszczenie

Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Propozycja dotycząca liczby dodatkowych lat służby uprawniających do emerytury w kontekście przeniesienia do systemu Unii uprawnień emerytalnych nabytych w krajowym systemie emerytalnym przed podjęciem służby w Unii – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 1; załącznik VIII, art. 11 ust. 2)

Propozycja doliczenia lat uprawniających do emerytury, przedstawiona urzędnikowi w kontekście przeniesienia do systemu emerytalnego Unii Europejskiej uprawnień emerytalnych nabytych w ramach innego systemu, nie wywiera wiążących skutków prawnych mających bezpośredni i natychmiastowy wpływ na sytuację prawną jej adresata, zmieniając w istotny sposób jego sytuacją prawną.

(zob. pkt 23)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, wyroki: z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 73; Komisja/Cocchi i Falcione, T‑103/13 P, EU:T:2015:777, pkt 65; Teughels/Komisja, T‑131/14 P, EU:T:2015:778, pkt 69